Τι μπορεί να συνδέει την επένδυση στο Ελληνικό, τον «μεγάλο περίπατο», την εκκένωση άλλης μια κατάληψης στα Εξάρχεια, το νομοσχέδιο για το περιβάλλον, το νομοσχέδιο για τις διαδηλώσεις και την διαχείριση της πανδημίας;
Ο εκνευριστικός μονόλογος από κρατικούς διαχειριστές, δημοτικούς άρχοντες, αφεντικά και ΜΜΕ περιστρέφεται γύρω από επενδύσεις, αξιοποιήσεις, αναπλάσεις, τουρισμό, εμπόριο, τον κίνδυνο των μεταναστών και των Τούρκων, δημόσια ασφάλεια, ολίγη από τον κίνδυνο έξαρσης του κορονοϊου και τούμπαλιν. Ωστόσο, παρά την ανελέητη προπαγάνδα, ακόμα και μετά την άσκηση συμμόρφωσης και πειθαρχίας που γίνεται στο όνομα της προστασίας της δημόσιας υγείας, οι κοινωνικές αντιστάσεις συνεχίζουν να ξεπηδάνε από δω και από κεί (κέντρα κράτησης μεταναστ[ρι]ων, γειτονιές της Αθήνας, νησιά, άλλες πόλεις και χωριά) ενώ οι εικόνες των εξεγερμένων από διάφορα μέρη του πλανήτη δείχνουν ότι όλα είναι ανοιχτά . Για να προλάβει τη διασάλευση της κοινωνικής ειρήνης και την αμαύρωση του αφηγήματος του το κράτος, εσπευσμένα «κάνει έργα», συκοφαντεί, καταστέλλει και νομοθετεί εξασφαλίζοντας την απαραίτητη κοινωνική έρημο μέσα στην οποία θα «λάμψει» η ανάπτυξη.
Έτσι ενώ στο Ελληνικό ξεκινάει μία από τις πιο μεγάλες και άχρηστες από κοινωνικής άποψης επενδύσεις με καταστρεπτικές συνέπειες για τις ήδη υπάρχουσες γειτονιές, το κέντρο της Αθήνας και οι δημόσιοι χώροι γενικότερα αποστειρώνονται πλήρως ώστε να καταστούν πεδία φιλικά για το εμπόρευμα, τον τουρισμό και τους επενδυτές και εχθρικά για τους κατοίκους του και τις κοινωνικές δυναμικές που αυτοί εκφράζουν ενώ οι βουνοκορφές και τα νησιά καταπατώνται άγρια στο όνομα της πράσινης ή μη ανάπτυξης. Η καπιταλιστική μηχανή βρίσκεται σταθερά σε πλήρη λειτουργία (ακόμα και στις περιόδους της διαφαινόμενης οικονομικής ύφεσης) και γίνεται ολοένα και πιο σαφές ότι το αφήγημα της εθνικής ανάπτυξης πρόκειται να περάσει πάνω από τις ζωές μας.
ΣΤΗΡΙΖΟΥΜΕ ΤΟΥΣ ΑΓΩΝΕΣ ΝΤΟΠΙΩΝ ΚΑΙ ΜΕΤΑΝΑΣΤΩΝ ΕΝΑΝΤΙΑ ΣΤΗΝ ΛΕΗΛΑΣΙΑ ΤΩΝ ΖΩΩΝ ΜΑΣ, ΔΗΜΙΟΥΡΓΟΥΜΕ ΚΟΙΝΟΤΗΤΕΣ ΑΓΩΝΑ, ΑΝΤΙΣΤΕΚΟΜΑΣΤΕ ΣΤΑ ΣΧΕΔΙΑ ΚΡΑΤΟΥΣ ΚΑΙ ΚΕΦΑΛΑΙΟΥ
* Αναρτήσαμε 2 πανό στις νότιες γειτονιές.
Το ένα σε αλληλεγγύη με την Κατάληψη Δερβενίων 56 που εκκενώθηκε στις 26/6. Η κατάληψη Δ*56 αποτέλεσε άλλο ένα σημαντικό κέντρο αγώνα στην καρδιά της μητρόπολης και συγκεκριμένα των Εξαρχείων, μιας γειτονιάς που δέχεται μια άνευ προηγουμένου επίθεση. Η αξιοποίηση ενός ακόμα εγκαταλελειμμένου σπιτιού από δυνάμεις του κινήματος εκτός από την έμπρακτη απάντηση στο ζήτημα της στέγασης και της απόρριψης του θεσμού της ιδιοκτησίας ανέδειξε την σημασία αυτών των χώρων προς την κοινωνία έμπρακτα. Η Δ56 φιλοξένησε αυτοοργανωμένα πολιτικά εγχειρήματα και αποτέλεσε ενεργό κέντρο αγώνα στη γειτονιά των εξαρχείων από το 2015 ενώ λειτούργησε με πολλούς τρόπους ως σημείο συνάντησης ντόπιων και μεταναστών (στέγασε μετανάστες, προώθησε τις σχέσεις μεταξύ ντόπιων και μεταναστών, ανέδειξε πρωτοβουλίες ενάντια στα κέντρα κράτησης). Η κίνηση αυτή του κράτους λοιπόν, ήταν αναμενόμενη στον δρόμο για την εξευγενοποίηση των Εξαρχείων και μετατροπής τους σε άλλη μία αστυνομοκρατούμενη τουριστική ζώνη, αλλά δε θα μείνει αναπάντητη.
Το άλλο πανό ανέβηκε με αφορμή το Διήμερο για την υπεράσπιση τον τόπων μας από την επέλαση της ανάπτυξης (https://athens.indymedia.org/post/1606013/) που διοργανώνει η Συνέλευση για την υπεράσπιση των δημόσιων χώρων και του Ελληνικού στις γειτονιές μας και το οποίο στηρίζουμε, ως μια προσπάθεια να ακουστούν οι δικοί μας λόγοι έναντι σε αυτούς της κυριαρχίας, τη στιγμή που σύμφωνα τουλάχιστον με τις κυβερνητικές εξαγγελίες τα έργα της «αξιοποίησης» είναι έτοιμα να ξεκινήσουν.
Αναρχική συλλογικότητα parekura
parekura.espivblogs.net | parekura@espiv.net
ΙΟΥΛΙΟΣ 2020
