Την Παρασκευή το βράδυ βγήκαμε για σπρέι σε σούπερ-μάρκετ των γειτονιών μας υπενθυμίζοντας τα αυτονόητα που εν μέσω της κατάστασης έκτακτης ανάγκης τείνουν να ξεχαστούν
ΑΛΛΗΛΕΓΓΥΗ ΣΤΟΥΣ/ΣΤΙΣ ΕΡΓΑΖΟΜΕΝΟΥΣ/ΕΣ ΣΤΑ ΣΟΥΠΕΡ ΜΑΡΚΕΤ
ΚΥΡΙΑΚΕΣ ΚΑΙ ΝΥΧΤΕΣ ΤΑ ΜΑΓΑΖΙΑ ΚΛΕΙΣΤΑ
ΚΑΜΙΑ ΑΝΟΧΗ ΣΕ ΚΑΝΙΒΑΛΟΥΣ-ΠΕΛΑΤΕΣ
αναρχική συλλογικότητα parekura
parekura.espivblogs.net
Αυτό ήταν πάντα το δόγμα κράτους, κεφαλαίου, εξουσίας. Αυτό το δόγμα υπηρετεί στο έπακρο και η σημερινή κυβέρνηση με πρόσχημα την ανάπτυξη και τις επενδύσεις, έχοντας στοχοποιήσει τις κοινωνικές αντιστάσεις, τα εργασιακά δικαιώματα, τους μετανάστες, τους αναρχικούς. Αυτό το δόγμα παίρνει σάρκα και οστά μέσω θεσμών όπως οι ΛΕΥΚΕΣ και οι ΚΟΚΚΙΝΕΣ νύχτες, που έγιναν μόδα εν μέσω κρίσης, και διοργανώνονται τις επόμενες μέρες στις περιοχές των νοτίων. Χαμογελαστοί Δήμαρχοι, αφεντικά, παρατρεχάμενοι καλλιτέχνες, παρουσιαστές, εθελοντές, παράγοντες κάθε είδους, βρίσκουν ευκαιρία για τζάμπα προβολή και αρκετά κέρδη. Χαμογελαστοί καταναλωτές πεπεισμένοι για την ιερότητα της κατανάλωσης ανεξαρτήτως με το αν τους περισσεύουν. Μπάτσοι και σεκιουριτάδες να διασφαλίζουν ότι τα events θα πραγματοποιηθούν πάση θυσία. Και στο παρασκήνιο οι αόρατοι και οι αόρατες αυτών των events. Oι κακοπληρωμένοι και επισφαλείς υπάλληλοι του εμπορίου, έχοντας γίνει λάστιχο όλη την προηγούμενη περίοδο, εξαναγκάζονται να δουλέψουν ως τις 12, να χαμογελάσουν και πιθανότατα να ξαναδουλέψουν την επόμενη μέρα. Ο εργασιακός μεσαίωνας φοράει τα χριστουγεννιάτικά του και μας καλεί να διασκεδάσουμε καταναλώνοντας.
ΜΙΣΟΣ ΤΑΞΙΚΟ ΞΕΦΤΙΛΕΣ ΔΗΜΑΡΧΟΙ-ΕΡΓΟΔΟΤΕΣ
ΣΤΗΝ ΕΘΝΙΚΗ ΑΝΑΠΤΥΗΞΗ ΕΙΜΑΣΤΕ ΠΡΟΔΟΤΕΣ
ΔΕΝ ΜΑΣ ΛΕΙΠΟΥΝ ΟΙ ΩΡΕΣ ΝΑ ΨΩΝΙΣΟΥΜΕ ΜΑΣ ΛΕΙΠΟΥΝ ΤΑ ΦΡΑΓΚΑ ΚΑΙ ΟΙ ΩΡΕΣ ΓΙΑ ΝΑ ΖΗΣΟΥΜΕ
Στηρίζουμε τις παρεμβάσεις ενάντια στις πολύχρωμες νύχτες των αφεντικών:
Παρασκευή 20/12 – 18:30, Πλ. Σουρμένων, Ελληνικό
Σάββατο 21/12 – 20:00, Πλ. Κατράκη, Γλυφάδα
* Μια αντίστοιχη νύχτα πριν 4 χρόνια, προσπαθήσαμε να διαρρήξουμε την φιέστα των αφεντικών περνώντας μηνύματα ενάντια στην εργοδοτική εκμετάλλευση και την καταναλωτική υστερία και εν πολλοίς τα καταφέραμε:
Ενημέρωση από την κινητοποίηση ενάντια στην “κόκκινη νύχτα” στη Γλυφάδα
Κόκκινη νύχτα για τα αφεντικά, μαύρη νύχτα για τους εργαζόμενους και τις εργαζόμενες
Εκδήλωση-Συζήτηση με αφορμή την αδήλωτη εργασία την Παρασκευή 17/5 στις 19:30 στο Αυτοδιαχειριζόμενο Στέκι Αργυρούπολης Υπόστεγο (25ης Μαρτίου 38 / ypostego.wordpress.com).
Καθημερινά βιώνουμε την εκμετάλλευση στο πετσί μας. Σε σκατοδουλειές, με μισθούς πείνας, μισά ή καθόλου ένσημα, ωράρια λάστιχο, απλήρωτες υπερωρίες, στόχους που πρέπει να πιάσουμε, εργοδότες που το παίζουν συνεργάτες, εργοδότες που κλαίγονται, σεξιστικές συμπεριφορές, συνάδελφους κανίβαλους, συνάδελφους που την έχουν δει αφεντικά. Και μετά στην ανεργία, τα ψίχουλα του ΟΑΕΔ, το άγχος του ψαξίματος, την ξεφτίλα των voucher, τα “κοινωφελή”, τις πρακτικές, τη συνεχή επισφάλεια.
Κάνε υπομονή, σκύψε το κεφάλι, δούλεψε παραπάνω, παντού έτσι είναι, κοίτα την πάρτη σου, ψήφισε τον τάδε. Η λογική της υποταγής, της παραίτησης, της συναίνεσης, της ανάθεσης και ατομισμού ώστε να βγούμε από την κρίση, ώστε να επιβιώσει το μαγαζί και να πλουτίσει το αφεντικό, ώστε να έχεις αύριο δουλίτσα και ας πληρώνεσαι τρείς και εξήντα.
Και όμως. Όταν γνωριζόμαστε, συζητάμε και αντιλαμβανόμαστε τα κοινά μας συμφέροντα. Όταν σκεφτόμαστε σαν ομάδες και όχι σαν μονάδες. Όταν εμπιστευόμαστε τις δικές μας δυνάμεις. Όταν οργανωνόμαστε σε σωματεία βάσης και συλλογικότητες γειτονιάς. Τότε μπορούμε να αντισταθούμε στην επίθεση των αφεντικών και να διεκδικήσουμε, ισότιμα και αδιαμεσολάβητα.
Πρωτοβουλία εργαζομένων/ανέργων στα νότια
prwterganerg@espiv.net
Απέναντι στα σχέδια των τοπικών αφεντικών για την εξάπλωση της πραγματοποίησης Λευκής Νύχτας και στις γειτονιές του Ελληνικού και της Αργυρούπολης, αυτές τις μέρες μοιράζεται χέρι με χέρι το παρακάτω κείμενο σε εργαζόμενους/ες σε εμπορικά καταστήματα και περαστικούς:
ΟΙ ΛΕΥΚΕΣ ΝΥΧΤΕΣ ΤΩΝ ΑΦΕΝΤΙΚΩΝ ΕΙΝΑΙ ΟΙ ΜΑΥΡΕΣ ΝΥΧΤΕΣ ΤΩΝ ΕΡΓΑΤΩΝ
Στις 19 Οκτωβρίου, μετά από κάλεσμα του Δ.Σ. του εμπορικού και επαγγελματικού Συλλόγου Ελληνικού – Αργυρούπολης πραγματοποιήθηκε συνέλευση, όπου ένα από τα κύρια θέματα της ήταν η διεξαγωγή «Λευκής Νύχτας» στην περιοχή. Στην προαναφερθείσα ολιγομελή συνέλευση, αν και υπήρξαν αντιδράσεις, το ΔΣ δεν κατέληξε σε απόφαση, αλλά με κύριο επιχείρημα την βελτίωση της «ψυχολογίας των καταναλωτών», επέμεινε έντονα στη πρόταση του*. Η «κακή ψυχολογία» είναι επιχείρημα που χρησιμοποιείται κατά κόρον από αφεντικά και ΜΜΕ για την δικαιολόγιση της υποβάθμισης του βιωτικού μας επιπέδου, που συντελείται από τους ίδιους. Όμως, όλοι και όλες εμείς, εργαζομένοι που δουλεύουμε 12ώρα, άνεργοι χωρίς δυνατότητα κάλυψης των αναγκών μας, απολυμένοι που μας χρωστάνε αποζημιώσεις και δεδουλευμένα, φοιτητές που δουλεύουμε part-time χωρίς ένσημα δεν μας ενδιαφέρει η ανύψωση της καταναλωτικής ψυχολογίας αλλά ο χρόνος και τα χρήματα για να ζήσουμε.
Η «Λευκή Νύχτα» είναι μια γιορτή των αφεντικών. Μόνο που για τους εργαζόμενους στον κλάδο του εμπορίου δεν είναι γιορτή. Είναι η εντατικοποίηση της εργασίας τους προς όφελος των αφεντικών και η παράλληλη καταστρατήγηση των δικαιωμάτων τους. Εκείνη τη νύχτα, οι εργαζόμενοι θα αναγκαστούν να δουλέψουν με παράταση του ωραρίου τους, αλλά φυσικά δεν θα μοιραστούν τα κέρδη, ενώ σε αρκετές περιπτώσεις το καθεστώς απληρωσιάς θα συνεχιστεί. Βέβαια, ακόμα και στην περίπτωση των αφεντικών χωρίς εργαζομένους (αυτοαπασχολούμενοι), η συμμετοχή τους στη «Λευκή Νύχτα» συμβάλει στην κανονικοποίηση της ελαστικοποίησης των ωραρίων. Σε αυτή τη συντονισμένη προτροπή για κατανάλωση και την «ευκαιρία για διασκέδαση» μέσω αυτής, οι εργαζόμενοι δεν θα διασκεδάσουν μαζί με τους καταναλωτές. Οι επίδοξοι καταναλωτές εκείνης της νύχτας το ελάχιστο που έχουν να κάνουν είναι να σαμποτάρουν αυτή τη γιορτή και να σκεφτούν ως εργαζόμενοι, που στον ίδιο ή σε κάποιον άλλον κλάδο δέχονται παρόμοια επίθεση στα εναπομείναντα δικαιώματα τους.
Η λευκή νύχτα όπως και η προσπάθεια για κατάργηση της κυριακάτικης αργίας, εντάσσονται σε ένα συνολικότερο σχέδιο αποδιάρθρωσης των εργασιακών σχέσεων με την εντατικοποίηση της εργασίας, την ελαστικοποίηση του ωραρίου, τους μισθούς πείνας, τις απολύσεις την απλήρωτη/μαύρη εργασία, τις ανύπαρκτες συλλογικές συμβάσεις και την εργοδοτική ασυδοσία να είναι ο κανόνας. Και όλα αυτά ενώ ήδη ετοιμάζεται ο νέος γύρος επίθεσης στον κόσμο της εργασίας, με περαιτέρω μείωση του κατώτατου μισθού, την εισαγωγή του «υποκατώτατου» για τους νεοεισερχόμενους, την απελευθέρωση των ομαδικών απολύσεων και την σύνδεση του ύψους του μισθού με την κατάσταση της οικονομίας/επιχείρησης. Όλα τα παραπάνω τα οποία συνθέτουν τον σύγχρονο εργασιακό μεσαίωνα, μέσα σε αυτά και οι «λευκές νύχτες», δεν πρέπει να παγιωθούν σαν μια κανονικότητα και να συμβάλλουν στην περαιτέρω κατάργηση των εργασιακών κεκτημένων και στην εξαθλίωση των ζωών μας.
Σε αντίστοιχες προσπάθειες των εμπορικών συλλόγων και των δημοτικών αρχών για διεξαγωγή «Λευκής Νύχτας» (Μαρούσι, Ίλιον, Ν. Σμύρνη, Γλυφάδα και αλλού) σωματεία/συλλογικότητες εργαζομένων, συνελεύσεις γειτονιών, πολιτικές ομάδες και εργαζόμενοι/ες μπλόκαραν με δυναμικές κινητοποιήσεις, παρεμβάσεις και αποκλεισμούς καταστημάτων την πραγματοποίηση αυτής της φιέστας. Το πιο κοντινό παράδειγμα, είναι τον Δεκέμβρη του 2015 όταν ο Εμπορικός Σύλλογος σε συνεργασία με τον δήμο Γλυφάδας διοργάνωσαν, βράδυ Σαββάτου, την «Κόκκινη Νύχτα» σε μια περίοδο καταναλωτικής μανίας και εντατικοποιημένης εργασιακής εκμετάλλευσης. Εκεί, μαζί με το Συντονιστικό ενάντια στην Κατάργηση της Κυριακάτικης Αργίας που βάζει φραγμούς εδώ και 3 χρόνια στις ορέξεις των αφεντικών για απελευθέρωση των ωραρίων, πολιτικές συλλογικότητες και συνελέυσεις γειτονιών, σταθήκαμε εμπόδιο στα σχέδια των αφεντικών πραγματοποιώντας εργατική διαδήλωση, ενημερώνοντας εργαζομένους και καταναλωτές και μπλοκάροντας τα μεγαλύτερα καταστήματα. Για μας οι αγώνες ενάντια στις Λευκές και Κόκκινες Νύχτες και τη κατάργηση της Κυριακάτικης αργίας, είναι κομμάτι του συνολικότερου αγώνα ενάντια στην ελαστικοποίηση των εργασιακών σχέσεων.
Στις γειτονιές που ζούμε και δρούμε, στεκόμαστε ενάντια σε όσους στοχεύουν στην περεταίρω υποτίμηση των εργασιακών δικαιωμάτων και των ζωών μας. Την απάντηση σε αυτό τον σύγχρονο ολοκληρωτισμό, την δίνουμε με συλλογικές διεκδικήσεις από τα κάτω, ταξική αλληλεγγύη, συλλογική αντίσταση και κοινότητες αγώνα μέσα και έξω από τους χώρους δουλειάς. Τα συμφέροντα των αφεντικών είναι αντιφατικά προς τα συμφέροντα των εργαζομένων και χρέος μας είναι η υπεράσπιση της τάξης μας.
Το μήνυμά μας προς το Δ.Σ του Εμπορικού Συλλόγου Ελληνικού-Αργυρούπολης είναι ένα.
Αν τολμήσουν να πραγματώσουν την «Λευκή Νύχτα» στις γειτονιές μας, θα μας βρουν απεναντι τους.
ΤΑ ΕΡΓΑΤΙΚΑ ΣΥΜΦΕΡΟΝΤΑ ΒΑΖΟΥΜΕ ΜΠΡΟΣΤΑ,
ΚΥΡΙΑΚΕΣ ΚΑΙ ΝΥΧΤΕΣ ΤΑ ΜΑΓΑΖΙΑ ΚΛΕΙΣΤΑ
*Ακόμα κι αν η συνέλευση των αφεντικών δεν πάρει απόφαση για τη διεξαγωγή της «Λευκής Νύχτας» με το ‘’νόμιμο’’ τρόπο, είμαστε σίγουροι πως θα σπρώξουν τη διεξαγωγή της με κάθε μέσο.
Νοέμβριος 2016
Το Σάββατο 19/12 δήμος γλυφάδας και εμπορικός σύλλογος είχαν οργανώσει τη «κόκκινη νύχτα» με διάφορα events κατά μήκος των εμπορικών δρόμων αλλά κυρίως με επιμήκυνση ωραρίων των εμπορικών καταστημάτων μέχρι τις 12 το βράδυ.
Ως parekura πήραμε την πρωτοβουλία και καλέσαμε σε κουβέντα συλλογικότητες/συνελεύσεις της περιοχής, εργατικές ομάδες που ασχολούνται με τα ζήτημα της απελευθέρωσης των ωραρίων και άτομα για μια από κοινού διοργάνωση. Αποφασίσαμε συλλογικά να καλέσουμε συγκέντρωση-παρέμβαση στη Γλυφάδα με υπογραφή εργαζόμενοι/ες, άνεργοι/ες από τα νότια.
Εκτός από το κοινό κάλεσμα άλλα καλέσματα ήταν του Συντονισμού Αναρχικών Κοινοτήτων Αγώνα Νότια και Ανατολικά της Αθήνας (ΣΑΚΑΝΑ), της ορθοστασίας (εργαζόμενες/οι στο κλάδο του εμπορίου), του Συντονιστικού ενάντια στη κατάργηση της Κυριακάτικης αργίας και το δικό μας. Επίσης στη συγκέντρωση/παρέμβαση κάλεσαν και οι Εκτός Πλάνου (Αντικαπιταλιστική Κίνηση Ελληνικού Αργυρούπολης) και Αριστερή πρωτοβουλία Γλυφάδας.
Εν τέλει τα καλέσματα στήριξε και άλλος κόσμος από τις γύρω περιοχές και όχι μόνο. Γύρω στα 120 άτομα πραγματοποιήσαμε πορεία στον κεντρικότερο δρόμο της Γλυφάδας (Α. Μεταξά) μέχρι το ύψος του κολυμβητηρίου και ξανά πίσω. Με συνθήματα, τρικάκια και μοιράσματα κειμένων σε εργαζόμενους/ες και περαστικούς/καταναλωτές αποδομήσαμε για λίγες στιγμές την εορταστική ατμόσφαιρα της συγκαλυμμένης από events εργοδοτικής εκμετάλλευσης. Εν συνεχεία πραγματοποιήσαμε αποκλεισμούς στα καταστήματα Κωτσόβολο, Hondos και Public μέχρι που κατεβάσαν ρολά. Το κεντρικό πανό έγραφε “Κυριακές και νύχτες να πάνε για δουλειά, οι δήμαρχοι οι υπουργοί και όλα τα αφεντικά” ενώ πανό είχαν επίσης η ορθοστασία, πρωτοβουλία κατοίκων Καισαιριανής, το Συντονιστικό ενάντια στη κατάργηση της Κυριακάτικης Αργίας, ο Σύλλογος Υπαλλήλων Βιβλίου Χάρτου Αττικής (ΣΥΒΧΑ) και η εκτός πλάνου.
Η ανταπόκριση του κόσμου ήταν ανάμεικτη κάτι που περιμέναμε καλώντας σε μια διαδήλωση τέτοιου τύπου, τέτοια μέρα σε ένα από τα πιο πλούσια προάστια της αθήνας. Από εκφράσεις κοινωνικού κανιβαλισμού (προσπάθεια μπουκαρίσματος στα καταστήματα για κατανάλωση παρά τις εξηγήσεις του γιατί γίνεται ο αποκλεισμός), αρνητικά σχόλια μέχρι απορημένα βλέμματα και αδυναμία κατανόησης γιατί είναι κακό να δουλεύεις νύχτες και κυριακές αλλά και σε κάποιες περιπτώσεις συζήτηση, επιδοκιμαστικά σχόλια και στήριξη από κάποιο νεαρόκοσμο της περιοχής που δεν είχε ξανά ερεθίσματα μιας διαδήλωσης στη περιοχή του.
Αποτιμούμε την όλη κίνηση θετικά μιας και στόχος μας ήταν κυρίως οι εργαζόμενοι/ες των καταστημάτων των οποίων και η ανταπόκριση ήταν γενικά θετική. Οι εκμεταλλευόμενοι/ες στα κάτεργα της Γλυφάδας είδαν ότι δεν είναι μόνοι/ες τους και ότι η οργάνωση και δράση από τα κάτω μπορεί να φέρει μικρά αποτελέσματα (και μεγαλύτερα αν κινητοποιηθούν και οι ίδιοι) ενώ ο κόσμος της περιοχής ενημερώθηκε για το τι υποκρύπτουν τέτοιες εκδηλώσεις και ίσως τάχθηκε απέναντι τους. Τέλος η δημοτική αρχή και τα αφεντικά της περιοχής πήραν το μήνυμα ότι δεν είναι μόνοι τους στη περιοχή όπως νομίζουν όταν διαβεβαιώνουν για ανάπτυξη και οικονομική ευρωστία στους δήμους τους παρά την οικονομική κρίση, κάνουν ρατσιστική προπαγάνδα περί καθαρότητας των νοτίων από πρόσφυγες και μετανάστες και στρώνουν το έδαφος για την επέλαση του Λάτση στο πρώην αεροδρόμιο του Ελληνικού.
ΕΙΝΑΙ ΞΕΦΤΙΛΑ, ΞΕΦΤΙΛΑ ΚΑΙ ΝΤΡΟΠΗ
ΓΙΑ ΨΩΝΙΑ ΝΑ ΠΗΓΑΙΝΕΙΣ ΝΥΧΤΑ ΚΑΙ ΚΥΡΙΑΚΗ
ΝΥΧΤΑ ΚΑΙ ΚΥΡΙΑΚΗ ΝΑ ΠΑΝΕ ΓΙΑ ΔΟΥΛΕΙΑ
ΟΙ ΥΠΟΥΡΓΟΙ, ΟΙ ΔΗΜΑΡΧΟΙ ΚΑΙ ΟΛΑ ΤΑ ΑΦΕΝΤΙΚΑ
ΜΕΧΡΙ ΤΑ ΜΕΣΑΝΥΧΤΑ ΘΑ ΚΑΝΟΥΜΕ ΠΟΡΕΙΑ, ΓΙΑ ΝΑ ΜΑΣ ΦΟΒΑΤΑΙ Η ΕΡΓΟΔΟΣΙΑ
ΥΓ. Για μας, οι ενημερώσεις για δράσεις που συμμετέχουμε είναι σωστό να ανταποκρίνονται στη πραγματικότητα (αναφορά στο αρχικό κάλεσμα, στους συμμετέχοντες, στο σύνθημα του βασικού πανό και των αντιδράσεων του κόσμου).
Κόκκινη νύχτα για τα αφεντικά
μαύρη νύχτα για τους εργαζόμενους και τις εργαζόμενες
Το Σάββατο 19 Δεκεμβρίου η Δημοτική αρχή Γλυφάδας σε συνεργασία με τον Εμπορικό Σύλλογο διοργανώνουν την λεγόμενη «κόκκινη νύχτα».[*] Την μέρα αυτή τα καταστήματα της Γλυφάδας θα παραμείνουν ανοιχτά ως τα μεσάνυχτα ενώ παράλληλα θα πραγματοποιηθούν διάφορα events με συναυλίες, περιπλανώμενους αγιοβασίληδες, πυροτεχνήματα κλπ. Η «κόκκινη νύχτα», σύμφωνα με τους διοργανωτές της, αποτελεί την έναρξη της εορταστικής περιόδου. Για τους εργαζόμενους αυτή έχει ξεκινήσει ήδη και περιλαμβάνει 24 συνεχόμενες μέρες ανοιχτά από τις 9:00 μέχρι τις 21:00 συμπεριλαμβανομένων των Κυριακών και εκτεταμένων ωραρίων τα Σάββατα.
Η «κόκκινη νύχτα» (μα δεν ακούγεται αστείο;) παρουσιάζεται ως γιορτή, ως κατάλληλη ευκαιρία για διασκέδαση και φυσικά κατανάλωση στο όνομα των χριστουγέννων. Μάλιστα, ανάλογες νύχτες υπό άλλους χρωματισμούς έχουν πραγματοποιηθεί το προηγούμενο διάστημα στο Ίλιον, στο Μαρούσι και σε άλλες πόλεις της Ελλάδας. Το γεγονός αυτής της συντονισμένης προτροπής για κατανάλωση μέχρι τα μεσάνυχτα μας κάνει να συμπεράνουμε ότι εξυπηρετεί τα συμφέροντα κάποιων. Συγκεκριμένα των αφεντικών που βρίσκουν μια ευκαιρία να αυξήσουν λίγο ακόμα τον τζίρο τους προσελκύοντας καταναλωτές μεθυσμένους από το εορταστικό κλίμα και της δημοτικής αρχής που θα παρουσιάσει «έργο» και θα γίνει αρεστή στους δημότες για το «πόλεμο ενάντια στη μιζέρια της εποχής». Σίγουρα αυτή η παράταση του ωραρίου δεν θα είναι ωφέλιμη για τους εργαζόμενους οι οποίοι ούτε θα διασκεδάσουν με τους καταναλωτές, ούτε θα μοιραστούν τα κέρδη των εργοδοτών τους αλλά θα δουλέψουν παραπάνω σε μια ήδη πολύ πιεστική περίοδο και τα οφέλη τους θα είναι από ψίχουλα ως τίποτα αν αναλογιστούμε τους εργαζομένους που παραμένουν απλήρωτοι ή πληρώνονται κάθε «όποτε» με τους κατώτατους μισθούς πείνας. Να σημειώσουμε ότι ακόμα και αν ο μισθωτός πληρωνόταν κανονικά όλα αυτά τα έξτρα ωράρια, αυτό δεν σημαίνει ότι θα πρέπει να γίνεται λάστιχο για τα χατίρια κανενός δήμου[†], αφεντικού ή καταναλωτή και να συμβάλει στην οριστική διάλυση κάθε εργασιακού του κεκτημένου.
Βέβαια αυτές οι εργάσιμες χρωματιστές νύχτες δεν προέκυψαν από τον ουρανό. Εντάσσονται σε ένα συνολικότερο σχέδιο αποδιάρθρωσης των εργασιακών σχέσεων που περιλαμβάνει εντατικοποίηση της εργασίας, μισθούς των 450 ευρώ, ελαστικά ωράρια (σύμφωνα με τις ανάγκες του εργοδότη πάντα), απλήρωτη εργασία για το καλό της επιχείρησης, κατάργηση συλλογικών συμβάσεων, απολύσεις, εργοδοτική τρομοκρατία και διάφορα άλλα τερτίπια όπως η σταδιακή κατάργηση της Κυριακάτικης αργίας, η εισαγωγή της έννοιας του ωφελούμενου[‡] αντί του εργαζόμενου, της εθελοντικής εργασίας (με πρόσχημα την εργασιακή εμπειρία) και άλλα πολλά. Όλα τα παραπάνω «πρέπει» να γίνουν κανονικότητα και να αποτελούν στην συνείδηση του κάθε εργαζόμενου αλλά και καταναλωτή (που ίσως είναι εργαζόμενος σε άλλο κλάδο) κάτι το φυσικό. Ειδικά όσον αφορά την απελευθέρωση των ωραρίων, η νομιμοποίηση στα μάτια των καταναλωτών είναι ένα από τα πιο σημαντικά εργαλεία στα χέρια κράτους και αφεντικών. Μια τέτοια πραγματικότητα όμως με περισσότερη εκμετάλλευση, μπορεί να είναι «φυσική» μόνο για τους εκμεταλλευτές μας και όχι για τους εργαζόμενους σε εμπορικά καταστήματα και μη.[§]
Ειδικά τα τελευταία χρόνια, εν μέσω οικονομική κρίσης και μνημονίων η επίθεση στα εργασιακά δικαιώματα αποτελεί μέρος της συνολικής επίθεσης από τη μεριά του κεφαλαίου στον κόσμο της εργασίας. Το βάρος της κρίσης φορτώνεται στους χαμηλόμισθους, στους συνταξιούχους, στους ανασφάλιστους, στους άνεργους, στο άμεσο και έμμεσο μισθό και όλα αυτά εις όνομα της ανταγωνιστικότητας της εθνικής οικονομίας με την προτροπή να βάλουμε πλάτη όλοι και όλες για να σώσουμε τη χώρα, την οικονομία κλπ. Και παράλληλα σε όσες περιπτώσεις υπήρξε αντίδραση η απάντηση της αστικής δημοκρατίας ήρθε με τη μορφή του καθεστώς εκτάκτου ανάγκης και με κύριους εκφραστές τα ΜΜΕ και την αστυνομία (απεργίες καθηγητών, διοικητικών, εργαζομένων μετρό κλπ). Σε αυτή τη συγκυρία η απάντηση μας θα είναι ανεπαρκής όσο βασιζόμαστε στους αριστερούς διαχειριστές του «κάτι θα αλλάξει» και αναθέτουμε τα ταξικά μας συμφέροντα στους ειδικούς της πολιτικής και του συνδικαλισμού. Σε όλες τις ξεπουλημένες γραφειοκρατίες οι οποίες ρίχνουν στάχτη στα μάτια του κόσμου για να ικανοποιήσουν κομματικά συμφέροντα.
Η απάντηση στο σύγχρονο ολοκληρωτισμό που αναδύεται, με τις φιέστες, τους χαρούμενους εθελοντές, την απλήρωτη εργασία, τις εκδικητικές απολύσεις και τα εξαντλητικά ωράρια έρχεται μέσα από τη συνειδητοποίηση ότι εργαζόμενοι και εργοδότες δεν έχουμε τα ίδια συμφέροντα και δεν πρέπει να βάλουμε πλάτη για κανέναν. Πλάτη πρέπει να βάλουμε όλες και όλοι οι εργαζόμενοι για να απαντήσουμε συλλογικοποιώντας τις αντιστάσεις μας στο χώρο εργασίας μας και έξω από αυτόν συμμετέχοντας στα πρωτοβάθμια σωματεία και τα σωματεία βάσης, δημιουργώντας συνελεύσεις και συλλογικότητες, βάζοντας αντιστάσεις και αντιδρώντας στις επιθέσεις και τις αδικίες των αφεντικών μέσα από κοινότητες αγώνα.[**] Όπως αυτοί οργανώνονται στους εμπορικούς συλλόγους τους για τα συμφέροντα τους έτσι και εμείς πρέπει να οργανωθούμε και να αντεπιτεθούμε. Ο κάθε αγώνας ενάντια στα εξοντωτικά ωράρια, στις κακές συνθήκες εργασίας, στην κατάργηση των εργατικών δικαιωμάτων, στην ελαστικοποίηση, στην απληρωσιά, στις απολύσεις, υπέρ της κυριακάτικης αργίας, είναι κομμάτι του συνολικού αγώνα προς υπεράσπιση των εργατικών συμφερόντων, του αγώνα ενάντια στην υποτίμηση των ζωών μας. Γιατί κάθε μερικός αγώνας με χαρακτηριστικά του την συλλογική διεκδίκηση από τα κάτω και τη δυνατότητα διασύνδεσης του με άλλους κοινωνικούς και ταξικούς αγώνες είναι αγώνας που αφορά όλη την εργατική τάξη και κάθε μερική νίκη αποτελεί και μία παρακαταθήκη για τους κοινωνικούς και ταξικούς αγώνες εν γένει.
ΤΑ ΣΥΜΦΕΡΟΝΤΑ ΔΗΜΟΥ ΚΑΙ ΑΦΕΝΤΙΚΩΝ ΔΕΝ ΕΙΝΑΙ ΤΑ ΣΥΜΦΕΡΟΝΤΑ ΤΩΝ ΕΡΓΑΤΩΝ
ΣΤΗΝ ΕΠΙΘΕΣΗ ΤΟΥ ΚΕΦΑΛΑΙΟΥ ΚΑΙ ΤΟΥ ΚΡΑΤΟΥΣ, ΝΑ ΟΡΓΑΝΩΣΟΥΜΕ ΤΗΝ ΤΑΞΙΚΗ ΜΑΣ ΑΝΤΕΠΙΘΕΣΗ
ΣΥΓΚΕΝΤΡΩΣΗ-ΠΑΡΕΜΒΑΣΗ
ΣΑΒΒΑΤΟ 19/12, 18:00, ΠΛ.ΚΑΤΡΑΚΗ, ΓΛΥΦΑΔΑ
[*] Η συνεργασία αφεντικών και δήμου «διευκολύνεται» όταν τα μεν κατέχουν θέσεις εξουσίας στον δε. Στη περίπτωση μας η πρόεδρος του Εμπορικού Συλλόγου Γλυφάδας, Άννυ Καύκα κατέχει και τη θέση της Αντιδημάρχου..
[†] Ή ευημερίας της τοπικής οικονομίας όπως προπαγανδίζουν οι έχοντες οφέλη από αυτού του τύπου της φιέστες.
[‡] Αναφερόμαστε στα προγράμματα Κοινοφελούς εργασίας στο δημόσιο και voucher στον ιδιωτικό τομέα που με δεξαμενή την τεράστια ανεργία δημιουργούν μια νέα κατηγορία εργαζόμενων, τους ωφελούμενους, χωρίς εργασιακά δικαιώματα, σταθερή εργασία, κανονική ασφάλιση και παράλληλα υποκαθιστούν μέρος των «κανονικών εργαζομένων». Στα voucher μάλιστα, η εργασία αυτή δεν στοιχίζει τίποτα στους εργοδότες αφού είναι πλήρως επιδοτούμενη από την ΕΕ. Τριπλός στόχος λοιπόν, ξελάσπωμα των αφεντικών, ανταγωνιστικότητα της οικονομίας και ένα νέο εργασιακό πρότυπο για πιο πειθήνιους , φτηνούς και ευέλικτους εργαζομένους.
[§] Όπως έλεγε και ένα σύνθημα αν ψωνίζεις κυριακές θα χρειαστεί να δουλέψεις κυριακές.
[**] Και για να μην μιλάμε στον αέρα χαρακτηριστικό παράδειγμα αγώνα που τρέχει και έχει βάλει φραγμούς στα σχέδια των αποπάνω αποτελεί ο αγώνας που δίνεται από τον «Συντονισμό ενάντια στη κατάργηση της Κυριακάτικης Αργίας» από εργαζόμενους/ες στο κλάδο του εμπορίου, ανέργους, σωματεία, συνελεύσεις γειτονιάς και συλλογικότητες.