Διαδηλώσεις

Αφίσα και καλέσματα σε συγκεντρώσεις για τις διώξεις στα Leroy Merlin

Posted on by parekura

ΔΕΥΤΕΡΑ 22/7 – 18.30

Συγκέντρωση στο ΜΕΤΡΟ του Νέου Κόσμου, απέναντι από τα γραφεία της εταιράις security OVIT Α.Ε.

ΤΡΙΤΗ 23/7 – 18.30

Συγκέντρωση στο εμπορικό κατάστημα της Leroy Merlin στο Μαρούσι, Κηφισίας 73

** Η επόμενη συνέλευση θα πραγματοποιηθεί την Κυριακή 21/7, στις 19.00, στο κτίριο Γκίνη (ΕΜΠ)

OVIT A.E – LEROY MERLIN- ΚΡΑΤΙΚΟΙ ΜΗΧΑΝΙΣΜΟΙ
ΟΛΑ ΤΑ ΚΑΘΑΡΜΑΤΑ ΔΟΥΛΕΥΟΥΝΕ ΜΑΖΙ 

Την Παρασκευή 12/7/19, στο πολυκατάστημα της Leroy Merlin στην Πειραιώς μια απλή απόπειρα κλοπής μερικών εμπορευμάτων στέκεται η αφορμή προκειμένου η διοίκηση της Leroy Merlin σε αγαστή συνεργασία με την εταιρεία security OVIT ΑΕ να διαμορφώσουν ένα κακοστημένο σκηνικό για την στοχοποίηση αρχικά του συντρόφου εργαζόμενού Γ.Α. ως δήθεν συνεργού, προκειμένου να δρομολογήσουν την «αιτιολογημένη» απόλυση ή εξώθηση σε παραίτηση, ενός αγωνιστή με ενεργή συνδικαλιστική δράση στο χώρο του εμπορίου και στους κοινωνικοταξικούς αγώνες. Η ιστορία που ξεκινά από ένα συμβάν ρουτίνας ανάμεσα στις βιτρίνες και τα ράφια ενός πολυκαταστήματος και που αποτελούσε ανέκαθεν, πόσο μάλλον στα χρόνια της καπιταλιστικής κρίσης μια σχετικά διαδεδομένη πρακτική αυτομείωσης για μεγάλο κομμάτι των πιο υποτιμημένων τάξεων καταλήγει μέσα σε ένα 24ωρο σε μια άνευ προηγουμένου μετατροπή μιας τυπικά ασήμαντης απόπειρας κλοπής προϊόντων αξίας μόλις 180 ευρώ σε μια αναβαθμισμένη δίωξη συνολικά 7 εμπλεκόμενων συντρόφων και τελικά στην προφυλάκιση του αναρχικού συντρόφου Χ.Κορτέση.

Οι 2 σύντροφοί που αρχικά, λοιπόν, υποδεικνύονται ως «ύποπτοι» οδηγούνται βίαια από τους σεκιουριτάδες στο δωμάτιο ασφαλείας και ενώ μετά από κάποια ώρα, η διαφορά φαίνεται να οδεύει προς επίλυση, ο πρώην καραβανάς, υπεύθυνος ασφαλείας και ιδιοκτήτης της OVIT, Κωνσταντίνος Δρίβας, αρχίζει να απειλεί και να εκβιάζει με χρήση ψυχολογικής και σωματικής βίας, ώστε οι σύντροφοι να κατονομάσουν τον εργαζόμενο Γ.Α. ως «συνεργό» τους. Να σημειωθεί ότι το «βιογραφικό» του Δρίβα περιέχει την ειδική του στρατιωτική εκπαίδευση γύρω από την άντληση, συλλογή, διαχείριση και αξιοποίηση υπηρεσιακών πληροφοριών με σειρά στρατιωτικών σεμιναρίων που ακολουθούν τα πρότυπα του ΝΑΤΟ! Έτσι, η Ovit αναλαμβάνει πρόθυμα για λογαριασμό της Leroy Merlin τον ρόλο των κατασταλτικών μηχανισμών του κράτους και η ιστορία αρχίσει πλέον να παίρνει αναντιστοιχίες διαστάσεις. Φαίνεται αρχικά, ότι η στοχοποίηση του Γ.Α. συνδέεται με την ενεργή και ανιδιοτελή συνδικαλιστική πολιτική του δράση, ως απεργού, μέλους του Συλλόγου Εμποροϋπαλλήλων Πειραιά, ως αλληλέγγυου στους αγωνιζόμενους συναδέλφους, στους εργατικούς αγώνες, ως συνεπή αγωνιστή που μπαίνει στη μύτη της διοίκησης. Στην άρνηση των 2 συντρόφων να νομιμοποιήσουν την μεθόδευση των αφεντικών, ο Δρίβας τους απειλεί με την εμπλοκή της ΕΛ.ΑΣ., εκμεταλλευόμενος χυδαία το γεγονός της αναστολής ποινής του Χ. Κορτέση για προηγούμενη δίωξη του και επιχειρώντας με την βία την παρακράτηση τους στο χώρο. Οι 2 σύντροφοι έχοντας επιστρέψει τα προϊόντα απαιτούν να αφεθούν. 3 ώρες αργότερα, η παρουσία αλληλέγγυων συντρόφων που προσέτρεξαν να καταβάλλουν το χρηματικό αντίτιμο και να καταγγείλουν το περιστατικό εργοδοτικής βίας, επέφερε την αποδέσμευσή τους από την αιχμαλωσία τους.

Η πρώτη μεθόδευση καταρρέει πλήρως όταν η προσωπική-συντροφική σχέση του εργαζόμενου Γ.Α. με τον Χ.Κορτέση αξιοποιείται από την εργοδοσία, ώστε να εκβιαστεί η παραίτηση του, απόπειρα που πέφτει στο κενό. Αυτό αποτελεί και την αφορμή, ώστε ο εργαζόμενος Γ.Α. να κληθεί στην Ασφάλεια Πειραιά για απλή κατάθεση. Το κατηγορητήριο που διαβιβάζει η ΕΛ.ΑΣ. στην Εισαγγελία Πειραιώς αφορά σε 3 πλημμελήματα: κλοπή, παράνομη χρήση βίας, σωματικές βλάβες. Την επόμενη μέρα, ο σύντροφος Χ. Κορτέσης συλλαμβάνεται σε κεντρικό δρόμο της Αθήνας, από μπάτσους που του φορούν κουκούλα και τον οδηγούν με περιπολικό σε άγνωστη κατεύθυνση, ενώ τον ξυλοκοπούν κατά τη σύλληψή του, μέχρι να καταλήξουν στην Ασφάλεια Πειραιά. Ταυτόχρονα, πραγματοποιείται μια τρομοκρατικού τύπου έρευνα στο σπίτι του με την αρωγή πολυπληθών αστυνομικών δυνάμεων.

Για την μεθοδευμένη διόγκωση του κατηγορητηρίου, την προφυλάκιση και τη συνολικότερη απόπειρα πολιτικής εξόντωσης του Χ.Κ.

Η κρατική εκδικητικότητα οδήγησε τελικά στην μετατροπή της αρχικής κατηγορίας της κλοπής στο κακούργημα της «ληστρικής κλοπής» με σκοπό την άμεση προφυλάκισή των 2 συντρόφων, γεγονός που επιβεβαιώνεται με την προφυλάκιση του Χ. Κορτέση. Η αιτιολόγηση της προφυλάκισης αυτής στηρίζεται ουσιαστικά στην άρνηση του να κατονομάσει τους υπόλοιπους συντρόφους και συντρόφισσες και στην κρίση του ανακριτή Παντελίδη ότι η πολιτική διαδρομή του Χ.Κορτέση τον καθιστά ύποπτο για τέλεση νέων αξιόποινων πράξεων.

Το κράτος και οι διωκτικοί-κατασταλτικοί μηχανισμοί του έχουν ανοιχτούς λογαριασμούς με τους δηλωμένους εχθρούς τους και με αγωνιστές που εδώ και χρόνια δίνουν μάχες σε κάθε πεδίο του κοινωνικού ανταγωνισμού. Ο Χ.Κορτέσης είναι αναρχικός και δεν το έκρυψε ποτέ. Έχει καταδικαστεί από ειδικό δικαστήριο για την κατηγορία συμμετοχής στην οργάνωση «Επαναστατικός Αγώνας» και έχει φυλακιστεί για 2 χρόνια. Ένας από τους πολλούς ανθρώπους που στάθηκαν στο πλάι του απέναντι στην κρατική καταστολή είναι και ο αναρχικός σύντροφος και εργαζόμενος στα Leroy Merlin Γ.Α., ο οποίος και είχε παραστεί στην δίκη του ως πολιτικός μάρτυρας. Οι πολιτικές και προσωπικές σχέσεις των δύο συντρόφων είναι αρκετές, ώστε να κατασκευαστεί άλλη μια αστυνομική δικαστική δίωξη με σκοπό την πολιτική εξόντωση των δύο. Η ανυποχώρητη στάση τους μέσα στους αγώνες είναι το καταφανές κίνητρο για το ξέσπασμα αυτού του κύματος εκδικητικότητας που δρα παραδειγματικά προς όλους όσοι στέκονται αλληλέγγυοι απέναντι στους σχεδιασμούς κράτους-αφεντικών. Έτσι, η μαρτυρική εκείνη κατάθεση του συντρόφου Γ.Α. αποτελεί ικανή ένδειξη, ώστε να βρεθεί ξαφνικά στη θέση του κατηγορούμενου σε βαθμό κακουργήματος με την κατηγορία της «άμεσης συνέργειας σε ληστρική κλοπή». Συνολικότερα, η εισαγγελέας Αγγελούδη ασκεί διώξεις σε άλλα 5 άτομα, ανεβάζοντας τον αριθμό των διωκόμενων σε 7. Για να δέσει και το γνωστό εισαγγελικό τρομοσενάριο, ανασύρεται και η συνήθης καταδοτική πρακτική του πλαστού «ανώνυμου τηλεφωνήματος», ώστε να ταυτοποιηθεί και ο αναρχικός σύντροφος Π.Χ. για την συμμετοχή του στο περιστατικό. Τέλος, την Πέμπτη 18/7, ο εργαζόμενος Γ.Α περνά από ανακριτή και αφήνεται ελεύθερος χωρίς περιοριστικούς όρους αφού αποδομήθηκε πλήρως η κατηγορία που του φόρτωσε η εισαγγελέας και ξεμπροστιάστηκε η εργοδοτική μεθόδευση που οργανώθηκε από κοινού μεταξύ OVIT-Leroy Merlin.

Η στοχοποίηση του αναρχικού κινήματος και των πολύμορφων εκφάνσεών του, η ενορχηστρωμένη προσπάθεια εγκληματοποίησης των κοινωνικών ταξικών αγώνων, η απόπειρα στοχοποίησης και εξόντωσης αγωνιστών-ριών, το τσάκισμα κάθε έκφανσης αυτοοργανωμένου και ακηδεμόνευτου αγώνα, η τρομοκράτηση και ο αφοπλισμός των κινημάτων βρίσκονται στον πυρήνα του δόγματος «τάξη-ανάπτυξη-ασφάλεια» που υπηρετεί εδώ και χρόνια το πολιτικό προσωπικό του ελληνικού κράτους εν μέσω συστημικής καπιταλιστικής κρίσης. Από τις κραυγές για πάταξη της ανομίας και ισοπέδωση των Εξαρχείων, την εκκένωση των καταλήψεων, με πρόσφατη την εκκένωση της στεγαστικής κατάληψης «Μπρούκλυν» στα Γιάννενα, την τρομοκράτηση των τοπικών αντιστάσεων (χτύπημα της πορείας γειτονιάς στο Κουκάκι ενάντια στο AirBnB και την τουριστική ανάπλαση) ως την ποινικοποίηση της απεργίας, την επικείμενη κατάργηση του ασύλου, την φρονηματική δίωξη με κριτήριο την πολιτικής τους ταυτότητα 20 πρώην και νυν πολιτικών κρατουμένων για λόγους δημόσιας έκφρασης της αλληλεγγύης σε αγώνες εντός της φυλακής, το κράτος και τα αφεντικά οικοδομούν το σύγχρονο ολοκληρωτικό πλαίσιο αντιμετώπισης κάθε κοινωνικής εστίας αμφισβήτησης και αγώνα. Δηλώνουμε συλλογικά παρόντες και παρούσες στο μέτωπο του κοινωνικό – ταξικού πολέμου. Δηλώνουμε ότι δε θα αφήσουμε κανέναν σύντροφο μόνο του απέναντι στις κατασταλτικές μεθοδεύσεις, καμία αγωνιζόμενη ανυπεράσπιστη απέναντι στο κράτος, τα αφεντικά και τα τσιράκια τους, απέναντι σε αυτούς που διαπράττουν πραγματικά την μεγάλη ληστεία, απομυζώντας κέρδη δισεκατομμυρίων. Μια διαρκή και καθημερινή ληστεία, άλλοτε ξεκάθαρα βίαιη, άλλοτε αποσπώντας μεθοδικά την συναίνεση των εκμεταλλευόμενων κι άλλοτε βρίσκοντάς τους να ορθώνουν δυναμικά ανάστημα ενάντιά της.

Καμία πρόκληση δεν θα μείνει αναπάντητη.

Να τσακίσουμε την τρομοκρατία κράτους και αφεντικών.

ΑΜΕΣΗ ΑΠΕΛΕΥΘΕΡΩΣΗ ΤΟΥ ΑΝΑΡΧΙΚΟΥ ΣΥΝΤΡΟΦΟΥ Χ. ΚΟΡΤΕΣΗ

ΚΑΜΙΑ ΔΙΩΞΗ ΣΤΟΥΣ ΔΙΩΚΟΜΕΝΟΥΣ ΣΥΝΤΡΟΦΟΥΣ ΚΑΙ ΣΥΝΤΡΟΦΙΣΣΕΣ

ΕΝΑΝΤΙΑ ΣΤΗ ΜΕΘΟΔΕΥΣΗ ΚΡΑΤΟΥΣ ΚΑΙ ΑΦΕΝΤΙΚΩΝ

ΑΝΤΙΣΤΑΣΗ ΣΤΗΝ ΠΟΙΝΙΚΟΠΟΙΗΣΗ ΚΟΙΝΩΝΙΚΩΝ – ΤΑΞΙΚΩΝ ΑΓΩΝΩΝ

Συνέλευση αναρχικών συλλογικοτήτων, συντρόφων, συντροφισσών και αλληλέγγυων

No comments yet

Ανάρτηση πανό για τον απεργό πείνας Δ. Κουφοντίνα – Αργυρούπολη

Posted on by parekura

Πανό που αναρτήθηκε στη Λ. Βουλιαγμένης στο ύψος της Αργυρούπολης

ΑΜΕΣΗ ΧΟΡΗΓΗΣΗ ΑΔΕΙΑΣ στον ΑΠΕΡΓΟ ΠΕΙΝΑΣ Δ. ΚΟΥΦΟΝΤΙΝΑ

ΚΑΤΑΡΓΗΣΗ του ΕΙΣΑΓΓΕΛΙΚΟΥ ΒΕΤΟ

ΠΟΡΕΙΑ 14/5 – ΠΡΟΠΥΛΑΙΑ – 19:00

No comments yet

Προπαγανδίστικές δράσεις ενόψει της πορείας στις 20/4

Posted on by parekura

Ενόψει της πορείας 20/4 στο Μοναστηράκι ενάντια στον εθνικισμό, τον μιλιταρισμό, τον φασισμό, ενάντια στον πόλεμο και την ειρήνη των κυρίαρχων που καλούμε από κοινού με αναρχικές συλλογικότητες, στέκια, καταλήψεις, συντρόφισσες, συντρόφους πραγματοποίησαμε παρεμβάσεις προπαγάνδισης και αντιπληρόφορησης στις γειτονιές μας.

Το Σάββατο 13/4 πραγματοποιήσαμε δημόσια καλεσμένη μικροφωνική στον σταθμό μετρό Ελληνικό. Παρά τη βροχή, για 1 1/2 ώρα διαβάζαμε και μοιράζαμε το κείμενο που καλεί στην πορεία, αναρτήσαμε πανό, κολλήσαμε αφίσες και πετάξαμε τρικάκια. Η μικροφωνική πλαισιώθηκε από 20+ συντρόφισσες/συντρόφους.

Την Κυριακή 14/4 πραγματοποιήσαμε προβολή στο Αυτοδιαχειριζόμενο Στέκι Αργυρούπολης Υπόστεγο της αντιπολεμικής ταινίας Μανταρίνια (Tangerines) ενώ πριν ενημερώσαμε τον κόσμο που είχε έρθει για το σκεπτικό της κίνησης μας.

Τις επόμενες μέρες αφισοκόλλησαμε δρόμους σε Ελληνικό, Τερψιθέα και Αργυρούπολη και μοιράσαμε κείμενα ενώ αναρτήσαμε και κάποια πανό.

Κανένα έθνος δεν μας ενώνει, κανένα όνομα δεν μας χωρίζει

ΠΟΡΕΙΑ ΣΑΒΒΑΤΟ 20 ΑΠΡΙΛΙΟΥ – ΜΟΝΑΣΤΗΡΑΚΙ – 12ΜΜ

αναρχική συλλογικότητα parekura – http://parekura.espivblogs.net

No comments yet

Σάββατο 20 Απριλίου | Μοναστηράκι, 12μμ | Πορεία ενάντια στον εθνικισμό, τον μιλιταρισμό, τον φασισμό, τον πόλεμο και την ειρήνη των κυρίαρχων

Posted on by parekura

Σάββατο 20 Απριλίου | Μοναστηράκι, 12μμ | Πορεία ενάντια στον εθνικισμό, τον μιλιταρισμό, τον φασισμό, τον πόλεμο και την ειρήνη των κυρίαρχων

Προπαγανδιστικές δράσεις στις γειτονιές μας
Σάββατο 13/4 – 17:00, Μικροφωνική Στ. Μετρό Ελληνικό
Κυριακή 14/4 – 20:00, Προβολή της ταινίας “Μανταρίνια” στο Αυτοδιαχειριζόμενο Στέκι Αργυρούπολης Υπόστεγο

Κείμενο σε PDF

Ενάντια στον εθνικισμό, τον μιλιταρισμό, τον φασισμό

Ενάντια στον πόλεμο και την ειρήνη των κυρίαρχων

Λίγοι μήνες έχουν περάσει από τα θλιβερά γαλανόλευκα καρναβάλια για την «μακεδονία ξακουστή» και τον εθνικό παροξυσμό. Ένα συνονθύλευμα από δεξιούς, ψεκασμένους, ελληνόψυχους, παπαδαριό, ναζί, (παρα)στρατιωτικούς και αριστερούς πατριώτες, που έχυσαν τόνους εθνικιστικού-ρατσιστικού-σεξιστικού δηλητηρίου, προσπάθησε να σπείρει το σκοτάδι του «πατρίς-θρησκεία-οικογένεια» και έστρωσε τον δρόμο στις κάθε λογής φασιστικές και ναζιστικές γκρούπες να ξαναβγούν στον δημόσιο χώρο και με τις πλάτες των αστυνομικών δυνάμεων να επιτεθούν σε κατειλημμένους χώρους, σε μετανάστριες-ες και αγωνιστές-τριες. Οι «γραφικοί» μακεδονομάχοι «νταντεύτηκαν» από όλο το καθεστωτικό φάσμα (κόμματα, ΜΜΕ κτλ.). Τροφοδοτήθηκαν από τον διάχυτο δημόσιο λόγο εθνικισμού, ρατσισμού, μιλιταρισμού˙ από τις ιαχές για τις «μάχες των υδρογονανθράκων» στο Αιγαίο, από την πριμοδότηση του πατριωτισμού ως «υγιούς ιδεολογίας» από την κυβερνώσα αριστερά, από τη διαρκή ρητορεία για «εθνική ενότητα και ανάπτυξη», την Ελλάδα «ως ηγέτιδα δύναμη στα Βαλκάνια».

Σχετικά με τη  λεγόμενη «συμφωνία των Πρεσπών», αυτή αποτέλεσε στην πραγματικότητα (πέρα από τις κραυγές των προδομένων ελληνόψυχων) μια επιβεβαίωση της «νέας» εθνικής στρατηγικής για ισχυροποίηση της θέσης της Ελλάδας στο πλαίσιο κρατικών ανταγωνισμών και συγκέντρωσης κεφαλαίων στην ευρύτερη περιοχή της Ανατολικής Μεσογείου και των Βαλκανίων. Η υπερπαραγωγή πατριωτικών λόγων για  «εθνική ενότητα» και «εθνική ανάπτυξη» είναι η βάση μιας επιθετικής στρατηγικής που εδώ και χρόνια στήνεται με: περαιτέρω αύξηση του διαχρονικά διογκωμένου προϋπολογισμού των ενόπλων δυνάμεων (3,32 δισ. ευρώ για το 2019), ενίσχυση των περιφερειακών συμμαχιών και κοινές στρατιωτικές ασκήσεις με τα στρατοκρατούμενα κράτη του Ισραήλ και της Αιγύπτου, δαπανηρές αναβαθμίσεις των F-16 και παραγγελίες νέων φρεγατών για το πολεμικό ναυτικό, εντατικότερη στρατιωτικοποίηση για τις ΑΟΖ σε Κύπρο και Αιγαίο, με διασφάλιση εμπορικών συμφωνιών με ενεργειακούς κολοσσούς (TOTAL, MOBILκτλ). Ταυτόχρονα, αναβαθμίζεται ο ρόλος του ελληνικού κράτους στον ΝΑΤΟϊκό μηχανισμό (ΝΑΤΟϊκά drones στη Λάρισα, εγκατάσταση πυρηνικών στον Άραξο, μαχητικά αεροσκάφη και πολεμικά ελικόπτερα στο Άκτιο και το Στεφανοβίκειο, εγκατάσταση της Frontex στο Τυμπάκι της Κρήτης, ΝΑΤΟϊκό λιμάνι στην Αλεξανδρούπολη, ενίσχυση της βάση της Σούδας κ.ά.)  Παράλληλα, το ελληνικό κράτος αποτελεί το προκεχωρημένο φυλάκιο της «Ευρώπης Φρούριο», διεξάγοντας έναν αιματηρό πόλεμο κατά των μεταναστριών/ων στα σύνορα του Έβρου και στο Αιγαίο, στα στρατόπεδα και τα κέντρα «φιλοξενίας», στα κρατητήρια αστυνομικών τμημάτων, στους δρόμους των πόλεων: είτε γιατί οι ζωές και οι τόποι τους λεηλατήθηκαν από τον πόλεμο είτε γιατί λεηλατήθηκαν από την ειρήνη του καπιταλιστικού κόσμου.

Το δίπολο περί «αγνού» πατριωτισμού και «ακραίου» εθνικισμού είναι ψευδεπίγραφο καθώς και τα δύο χρησιμοποιούνται από την κυρίαρχη αφήγηση για να ενισχυθεί η εθνική συνείδηση, προκειμένου να αποκρυφτούν οι ταξικοί, ρατσιστικοί και έμφυλοι διαχωρισμοί και ιεραρχήσεις. Από το σχολείο και την εκκλησία, μέχρι τα ΜΜΕ και τον στρατό, από τα πρώτα βήματά μας επιχειρούν να μας εμποτίσουν με το εθνικιστικό δηλητήριο. Κάθε κράτος  επιδιώκει να δημιουργήσει στο φαντασιακό των υπηκόων του μια «κοινών συμφερόντων εθνική κοινότητα» την οποία οφείλουμε να υπερασπιζόμαστε. Γιατί είναι απαραίτητη ώστε να αποσιωπούνται οι μορφές καταπίεσης και εκμετάλλευσης και να αφομοιώνονται τα ριζοσπαστικά κινήματα. Και γιατί χωρίς μια  εθνική (και άρα διαταξική) συνείδηση δεν θα ήταν δυνατή η πολιτική συγκρότηση σε εθνικά κράτη, ούτε η νομιμοποίηση και εδραίωση των νέων ολοκληρωτισμών, μέσω της επέκτασης του καθεστώτος έκτακτης ανάγκης και της στρατιωτικοποίησης των κοινωνιών, με τρόπο που να συμβαδίζει με τις ανάγκες του καπιταλισμού.

Η αριστερή διαχείριση ενισχύει την εθνική αφήγηση. Ήδη από το 2015, ο ΣΥΡΙΖΑ προτάσσει την ταύτιση των εθνικών και ταξικών συμφερόντων με την εθνικιστική προμετωπίδα του «αριστερού πατριωτισμού». Οι περιβόητες διαπραγματεύσεις με τους δανειστές και το δημοψήφισμα του Ιουλίου του 2015 αποτέλεσαν βασικό μηχανισμό εθνικοποίησης συνειδήσεων, επιβεβαίωση της ανάθεσης στους κρατικούς διαχειριστές  και μετατροπής κινημάτων σε συνοδοιπόρους των κρατικών πολιτικών στο όνομα της «μάχης ενάντια στους ξένους δανειστές για τη διάσωση της εθνικής οικονομίας και την αποκατάσταση της εθνικής υπερηφάνειας και αξιοπρέπειας».

Ο «αριστερός πατριωτισμός» και ο «δεξιός εθνικισμός» είναι όψεις της κυρίαρχης αφήγησης που έχει επιβληθεί: του έθνους-κράτους ως μοναδικής δυνατότητας κοινωνικής συγκρότησης. Του έθνους-κράτους που στη μεγάλη του αγκαλιά θα χωρέσουν όλες εκείνες οι ανταγωνιστικές σχέσεις, οι συγκρούσεις ανάμεσα στους καταπιεστές και τους καταπιεζόμενους/ες, τους εκμεταλλευτές και τους εκμεταλλευόμενους/ες, για να μπορεί διαρκώς  η «κανονικότητα» να θριαμβεύει.  Δολοφονίες στα σύνορα,  στρατόπεδα συγκέντρωσης, εντατικοποίηση της μισθωτής σκλαβιάς και της τρομοκρατίας της ανεργίας, αποκλεισμός/τιμωρία κάθε άλλης ταυτότητας που «ντροπιάζει» την αρρενωπότητα του έθνους, έλεγχος και καταστολή όλων αυτών που θα ονομαστούν περιττοί/ές (μετανάστες/τριες, τοξικοεξαρτημένοι/ες, άστεγοι/ες κτλ), καταστολή όλων αυτών που στέκονται απέναντι σε αυτήν την «κανονικότητα» της ταξικής και κοινωνικής ειρήνης, που δεν θα φάνε το κουτόχορτο των «κοινωνικών και εθνικών συμβολαίων». Είτε αριστερός είτε δεξιός, ο πατριωτισμός στρώνει το έδαφος και συμβάλλει στην προώθηση του κοινωνικού εκφασισμού και της αιματοβαμμένης εθνικής ενότητας. Τα παραδείγματα των σχολείων στα οποία πραγματοποιήθηκαν καταλήψεις με εθνικιστικό περιεχόμενο, των φασιστικών πογκρόμ στην Κόνιτσα και τα Βίλια, της άρνησης των γονιών να στείλουν τα παιδιά τους σε σχολείο της Σάμου, στο οποίο θα παρακολουθούσαν μαθήματα παιδιά μεταναστών είναι χαρακτηριστικά φαινόμενα της περιόδου.

Το ξέσπασμα της παγκόσμιας καπιταλιστικής κρίσης και τα απολύτως υλικά αποτελέσματα που είχε για τις δυτικές κοινωνίες συνέβαλαν στη γιγάντωση του εθνικισμού, ο οποίος αποτελεί δοκιμασμένο εργαλείο διαχείρισης τέτοιων κρίσεων και ταυτόχρονα αντίβαρο σε μια πιθανή συνολική αμφισβήτηση του κρατικού-καπιταλιστικού οικοδομήματος. Αποτελεί βασικό κομμάτι του παγκόσμιου παζλ, το οποίο συνθέτουν στρατιωτικές επεμβάσεις, οικονομικές επενδύσεις, συμμαχίες και ανταγωνισμοί μεταξύ κρατών και μπλοκ εξουσίας. Η επανεμφάνιση του στρατού στις δυτικές μητροπόλεις και η στρατιωτικοποίηση της αστυνομίας, ο  μιλιταρισμός ως κοινωνική μορφή οργάνωσης, οι χιλιάδες νεκροί, εκτοπισμένοι και έγκλειστοι μετανάστες και μετανάστριες μάς θυμίζουν ότι η «ειρήνη» των κυρίαρχων είναι η συνέχεια του πολέμου τους με άλλα μέσα. Η εμφάνιση «εξωτερικών εχθρών» και η απειλή ενός πολέμου, χρησιμοποιείται για την τρομοκράτηση της κοινωνίας και τη συσπείρωση και σύνταξή της γύρω από το κράτος. Αποτελεί μια τεχνική κοινωνικού ελέγχου, συνήθως όταν η εξυπηρέτηση των συμφερόντων των κυρίαρχων, πολιτικά και οικονομικά, προκαλεί ή πρόκειται να προκαλέσει έντονες αναταραχές στο εσωτερικό ενός κράτους.

Και, ναι μεν, ο «πόλεμος» διαφέρει ως προς την υλικότητα της στρατιωτικής σύγκρουσης και των θυμάτων από την «ειρήνη», αλλά είναι σε αυτήν την «ειρήνη» που βαθαίνουν και οξύνονται οι σχέσεις ιεραρχίας, πειθαρχίας, ανισότητας, εκμετάλλευσης, καταπίεσης και επιβολής διαχωρισμών. Οι σχέσεις, δηλαδή, που κάνουν δυσδιάκριτα τα όρια μεταξύ της «ειρήνης» και του «πολέμου» ώστε να συνεχίσουν να διαιωνίζονται απρόσκοπτα η ιεραρχία, η επιβολή, τα προνόμια και η αύξηση του πλούτου των κυρίαρχων και η διαρκής εξαθλίωση και υποτίμηση της ζωής των «από κάτω».

Για τους καταπιεσμένους/ες και τους εκμεταλλευόμενους/ες αυτού του κόσμου δεν αποτελεί λύση η εθνική συστράτευση, ούτε η επιλογή κάποιου επίδοξου «εθνοσωτήρα» δεξιού ή αριστερού. Δεν αποτελεί λύση η ανάθεση, η ψήφος και η συμμετοχή σε εκλογικές διαδικασίες και ψευτοδιλήμματα. Απέναντι στην εχθρότητα, την αλληλοεξόντωση, τον ανταγωνισμό μεταξύ των καταπιεσμένων, μοναδική διέξοδο αποτελεί ο αγώνας για την συνολική καταστροφή του κόσμου της εξουσίας, της εκμετάλλευσης και της υποταγής. Να σταθούμε ο ένας δίπλα στην άλλη, να οργανωθούμε μέσα από οριζόντιες, αντιιεραρχικές, αυτοοργανωμένες διαδικασίες και να παλέψουμε για την καταστροφή του κράτους, του καπιταλισμού, της πατριαρχίας.

Κανένα έθνος δεν μας ενώνει, κανένα όνομα δεν μας χωρίζει

Σύγκρουση με κράτος, αφεντικά, φασίστες

Η αλληλεγγύη είναι το όπλο μας

Αγώνας για την κοινωνική επανάσταση, την κοινωνική απελευθέρωση

Πορεία Σάββατο 20 Απριλίου, Μοναστηράκι, 12μμ

Αναρχικές συλλογικότητες, στέκια, καταλήψεις, συντρόφισσες, σύντροφοι

 

No comments yet

Για την ακύρωση της ομιλίας του Βελόπουλου στον Υμηττό

Posted on by parekura

Την Πέμπτη 28/3 στις 18:00, στο παλαιό δημαρχείο Υμηττού είχε προγραμματιστεί προεκλογική εκδήλωση του κόμματος της “Ελληνικής Λύσης” με ομιλητή τον αρχηγό της Κυριάκο Βελόπουλο. Σημείωνεται ότι μέσα σε διάστημα 4 μηνών η αίθουσα αυτή έχει παραχωρηθεί, με ευθύνη του δημάρχου Δάφνης-Υμηττού Μ. Σταυριανουδάκη, 3 φορές για εκδήλωσεις εθνικιστικών και ακροδεξιών μορφωμάτων. Και στις 3 περιπτώσεις βρήκαν τον αγωνιζόμενο κόσμο απέναντί τους ακυρώνοντας και σαμποτάροντας αυτές τις εκδηλώσεις.

Η “Ελληνική Λύση” είναι ένα ακροδεξιό κόμμα με ανοιχτά εθνικιστικές, ρατσιστικές και ομοφοβικές θέσεις που δηλώνει πίστη στις ειδικές δυνάμεις και την αστυνομία. Ο Βελόπουλος είναι μια καρικατούρα πολιτικού, πρώην στέλεχος/βουλευτής του ΛΑΟΣ, τηλεπωλητής στα πρότυπα του Γεωργιάδη και γενικά άλλος ένας λαοπλάνος καραγκιόζης που λόγω του πανηγυριού που λέγεται εκλογές και του θάρρους που πήρε όλος ο πατριωτικός οχετός με το Μακεδονικό βγήκε παγανιά να μαζέψει ψήφους και να διαδώσει τις ξενοφοβικές και σκοταδιστικές ιδέες του.

Μαθαίνοντας για την μάζωξη τους, η δική μας απάντηση, αναρχικών & αντιφασιστών/αντιφασιστριών από εγχειρήματα των νότιων & ανατολικών καθώς και άλλων συντροφισσών/συντρόφων ήταν άμεση, αποφασίζοντας να προβούμε σε κατάληψη του δημαρχείου και της αίθουσας κάποιες ώρες πριν ώστε να αποτρέψουμε την διεξαγωγή της εκδήλωσης. Οι Βελόπουλοι έχοντας πάρει το μάθημα τους σε Αγία Παρασκευή και Νίκαια όπου οι εκεί αντιφασίστες/στριες απέτρεψαν τις ομιλίες τους, είχαν πιάσει την αίθουσα από το πρωί ενώ είχαν καλέσει και την αστυνομία για προστασία. Έτσι στις 3 η ώρα, βρήκαμε κλεισμένα μέσα στην αίθουσα λίγα στελέχη και μερικούς μπράβους ενώ με την εμφανισή μας διμοιρίες ΜΑΤ κατεύθασαν ώστε να τους προστατεύσουν.

Παρά την εξέλιξη αυτή (οι φασίστες κλειδωμένοι μέσα με διμοιρία μπλε να τους φυλάει και την πράσινη να καραδοκεί) εμείναμε στην απόφασή μας να ακυρώσουμε την εκδήλωση τους σε δημοτικό χώρο και δημόσια να πραγματοποιηθεί μόνο η αντιφασιστική/αντιεθνικιστική συγκέντρωση από τον κόσμο του αγώνα. Έτσι προβήκαμε σε κατάληψη του κεντρικού χώρου του δημαρχείου (όπου το μάθημα του παιδικού σταθμού εκεί συνεχίστηκε απρόσκοπτα), βάλαμε μικροφωνική, ανοίξαμε πανό, μοιράσαμε κείμενα στους περαστικούς και τους εργαζόμενους του δήμου και πετάξαμε τρικάκια.

Οι μπάτσοι είχαν εντολές να προστατέψουν την εκδήλωση και να βάλουν τον κόσμο από την πλαινή πόρτα της αίθουσας όπως και έγινε τηρώντας την ομόφωνη απόφαση του δήμου να δωθεί ο χώρος. Η παρουσία μας στον χώρο της εκδήλωσης έγινε πιο πιεστική ενώ αριθμητικά είχαμε φτάσει τα 90-100 άτομα δηλώνοντας ότι δεν θα φύγουμε αν δεν φύγουν οι φασίστες, αναγκάζοντας τον δήμαρχο να πάρει πίσω την άδεια διεξαγωγής της εκδήλωσης. Παρόλαυτα ο Βελόπουλος, τα αρχιστελέχη, οι μπράβοι, 20 γραφικά χουντογερόντια και μερικοί ΜΑΤατζήδες(!) κάτσαν για 15 λεπτά σε μια αίθουσα χωρίς φως και μικροφωνική για να βγάλουν τα απαραίτητα βίντεο, φωτογραφίες και να φωνάξουν “τι είμαστε; ΕΛΛΗΝΕΣ!” ενώ η διμοιρία έξω από τον χώρο προκαλούσε συνεχώς τους/τις αντιφασίστες/αντιφασίστριες. Τελικά το σόου έληξε βεβιασμένα στις 18 παρά 5 πριν την επίσημη έναρξη του, με τους παρευρισκομένους να φυγαδεύονται από την πίσω πλευρά του δημαρχείου με την συνοδεία των μπάτσων και αντιφασιστικών συνθημάτων και γιουχαρισμάτων.

Στην συνέχεια και αφού διασφαλίσαμε ότι η αίθουσα κλειδώθηκε και η εκδήλωση ακυρώθηκε επιστρέψαμε στο κατειλημμένο δημαρχείο και αποφασίσαμε να κινηθούμε σε μορφή διαδήλωσης στη γειτονιά του Υμηττού κάνοντας σαφές πως στις γειτονιές μας δεν θα δώσουμε σπιθαμή δημόσιου χώρου και λόγου σε φασίστες, εθνικιστές, ρατσιστές.

Οι γειτονιές μας είναι και θα παραμείνουν αντιφασιστικές

Ούτε στον Υμηττό ούτε και πουθενά – τσακίστε τους φασίστες σε κάθε γειτονιά

ΑΝΤΙΦΑΣΙΣΤΕΣ/ΑΝΤΙΦΑΣΙΣΤΕΣ

ΑΝΑΡΧΙΚΕΣ/ΑΝΑΡΧΙΚΟΙ

από τα νότια και ανατολικά

Υ.Γ. Εδώ και χρόνια, ζούμε, κατοικούμε και αγωνιζόμαστε σ’αυτές τις περιοχές και όλοι και όλες γνωρίζουν τα πρόσωπά μας. Απλώς δεν είμαστε τηλεμαϊντανοί σαν το Βελόπουλο ούτε κομματικές προσωπικότητες που ζητάν ψήφους για να βγαίνουμε φωτό. Έχουμε κρατήσει και εμείς ενθύμια από τους μπράβους του Βελόπουλου που θα φροντίσουμε να αξιοποιήσουμε για την δική μας αυτοάμυνα και όχι για την δική τους προβολή. Θα παραμείνουμε άσημοι, παρόλα αυτά προσηλωμένοι/ες στο στόχο μας.

No comments yet

Τετάρτη 30/1 | Κάλεσμα για συγκέντρωση στην Πέτρου Ράλλη

Posted on by parekura

Καλούμε σε συγκέντρωση έξω από το κολαστήριο την Τετάρτη 30/1/19 στις 6
το απόγευμα με προσυγκέντρωση στη εκκλησία της αγίας Άννης.

ΝΑ ΚΛΕΙΣΕΙ ΤΟ ΚΟΛΑΣΤΗΡΙΟ ΤΗΣ ΠΕΤΡΟΥ ΡΑΛΛΗ ΚΑΙ ΚΑΘΕ ΚΕΝΤΡΟ ΚΡΑΤΗΣΗΣ ΜΕΤΑΝΑΣΤΡΙΩΝ/ΩΝ

Παρασκευή 11 Ιανουαρίου στις 5 το πρωί, έξι μετανάστες-κρατούμενοι, στη διεύθυνση αλλοδαπών της Πέτρου Ράλλη δραπετεύουν χρησιμοποιώντας σεντόνια και κουβέρτες, βγαίνουν στο προαύλιο και πηδούν την περίφραξη της φυλακής. Μετά από καταδίωξη, οι πέντε διαφεύγουν, ενώ ο ένας ξυλοκοπείται και συλλαμβάνεται. Η απόδραση αυτή αποτελεί απάντηση στην κράτησή τους, η οποία χαρακτηρίζεται από άθλιες συνθήκες εγκλεισμού και τη συνεχή καταστολή κάθε μορφής διεκδίκησής τους.

Παρόλο που τα φώτα της δημοσιότητας έχουν πέσει στην απόδραση από το κολαστήριο της Πέτρου Ράλλη, παρουσιάζοντας του δραπέτες ως εγκληματίες επικίνδυνους για τη δημόσια ασφάλεια, δεν είναι λίγες οι πράξεις αντίστασης και διεκδίκησης μέσα από τα τείχη. Όλοι αυτοί οι αγώνες παρέμειναν στην αφάνεια και απαντήθηκαν από το κράτος με περισσότερη καταστολή και βία. Στην πιο κοντινή μνήμη μας, έχουμε την περίπτωση των οχτώ Αλγερινών, οι οποίοι απαίτησαν να δουν το διοικητή της Πέτρου Ράλλη και ως απάντηση οι μπάτσοι τους έσπασαν τα κόκκαλα, του συνέλαβαν και τους έστησαν δικογραφία, με αποτέλεσμα να εκτίσουν ένα χρόνο προφυλάκιση. Στη συνέχεια, το δικαστήριο δικαίωσε τους μπάτσους, καταδικάζοντας τελικά τους μετανάστες σε τριετή φυλάκιση με αναστολή.

Από την άλλη, το καλοκαίρι, κρατούμενες και κρατούμενοι έβαλαν φωτιά στα κελιά τους, βγάζοντας ακόμα μία κραυγή για τις τραγικές συνθήκες κράτησης και διεκδικώντας την απελευθέρωσή τους. Το Νοέμβριο πραγματοποιήθηκε απεργία πείνας, η οποία καταπνίχθηκε βίαια και πάλι από τους μπάτσους. Η Πέτρου Ράλλη, ως διεύθυνση Αλλοδαπών αττικής, αποτελεί κομβικό σημείο στο σχεδιασμό και στην εφαρμογή της επίσημης μεταναστευτικής πολιτικής . Σε συνεννόηση με την πολιτική εξουσία, εκδίδει εσωτερικές οδηγίες προς τα αστυνομικά τμήματα της αττικής καθορίζοντας έτσι την πρακτική της αστυνομίας απέναντι στις/στους μετανάστριες-ες και ευθυγραμμίζοντάς την με τις εκάστοτε πολιτικές επιδιώξεις. Ταυτόχρονα, είναι ένα από τα κέντρα κράτησης κολαστήρια του ελληνικού κράτους και της ευρώπης φρούριο.

Η διαχείριση των μεταναστριών-ων γίνεται με ένα ευρύ φάσμα κατασταλτικών πρακτικών : Από τη μια άθλιες συνθήκες διαβίωσης που έχουν οδηγήσει σε θανάτους, βρωμιά, κοριοί, ασθένειες, έλλειψη ιατρικού προσωπικού, άθλιο φαγητό. Από την άλλη, απομόνωση, αορατότητα, καθημερινοί εξευτελισμοί από τους μπάτσους, κανονισμοί που ουσιαστικά αποτρέπουν τα επισκεπτήρια και την επικοινωνία με τον έξω κόσμο, άγνοια της διάρκειας του εγκλεισμού, βασανισμοί και ξυλοδαρμοί για οποιαδήποτε αφορμή, δικογραφίες και φυλακίσεις για παραδειγματισμό.
Εμείς όλο αυτό το διάστημα βρισκόμαστε δίπλα στις/στους έγκλειστες/ους και σπάμε την επιβαλλόμενη αορατοποίηση στηρίζοντας τους αγώνες τους, δημοσιοποιώντας τις συνθήκες και το καθεστώς κράτησης τους και φέρνοντας στην επιφάνεια τις φωνές τους. Η προσπάθεια για την κατάκτηση της ελευθερίας τους έστω και προσωρινά μέσω μιας απόδρασης, σπάει έναν κρίκο της αλυσίδας της μεταναστευτικής πολιτικής. Της μεταναστευτικής πολιτικής που με όποιο προσωπείο και αν πλασάρεται οδηγεί στην υποτίμηση και τον εκμηδενισμό της ανθρώπινης ύπαρξης.

ΔΥΝΑΜΗ ΣΤΟΥΣ ΔΡΑΠΕΤΕΣ
ΑΛΛΗΛΕΓΓΥΗ ΣΤΙΣ ΕΓΚΛΕΙΣΤΕΣ-ΟΥΣ
ΜΕΧΡΙ ΤΗΝ ΚΑΤΑΣΤΡΟΦΗ ΤΩΝ ΚΕΝΤΡΩΝ ΚΡΑΤΗΣΗΣ
ΓΙΑ ΕΝΑ ΚΟΣΜΟ ΧΩΡΙΣ ΚΡΑΤΗ ΚΑΙ ΣΥΝΟΡΑ

Συντονισμός Συλλογικοτήτων και Ατόμων ενάντια στα Κέντρα Κράτησης
ssaekk@espiv.net

No comments yet

Παρέμβαση αλληλεγγύης στην Πέτρου Ράλλη | Σάββατο 3 Νοεμβρίου 2018 στις 16.00

Posted on by parekura

Η Πέτρου Ράλλη, καθώς και όλα τα κέντρα κράτησης που λειτουργούν στα νησιά και στην ενδοχώρα, όπως και οι συνθήκες εγκλεισμού που περιμένουν τους/τις μετανάστες/ριες με την άφιξη τους στις χώρες – σύνορα της Δύσης είναι σήμερα τα πρότυπα κέντρα για την διαχείριση της λεγόμενης “προσφυγικής κρίσης”. Αποτελούν κομβικό σημείο στον σχεδιασμό και εφαρμογή της επίσημης (αντί)μεταναστευτικής πολιτικής, η οποία εντείνεται όλο και περισσότερο από το 2015 και μετά και επιβάλλει την αορατοποίηση των μεταναστών/ριών και την έκθεσή τους σε βάναυσες συνθήκες επιβίωσης με σκοπό την αποτροπή μελλοντικών μεταναστευτικών κυμάτων.

Από τα κέντρα λήψεως αποφάσεων στην κεντρική Ευρώπη έως τις χώρες του Νότου όπου οι αντι-μεταναστευτικές πολιτικές υλοποιούνται, η στρόφιγγα στα σύνορα ανοίγει ή κλείνει ανάλογα με τις εκάστοτε ανάγκες της Ευρώπης για εργατικό δυναμικό. Οι μετανάστες/ριες βαφτίζονται «πρόσφυγες» ή «μετανάστες», «λαθραίοι» ή «νόμιμοι» κλπ κλπ με τους πιο άτυχους να αντιμετωπίζονται ως πλεονάζων πληθυσμός. Έτσι, ανάλογα με την περίσταση «φιλοξενούνται» ως “ωφελούμενοι” σε κλειστά ή ανοιχτά στρατόπεδα κράτησης στα νησιά ή την ενδοχώρα, σε φυλακές όπως η Πέτρου Ράλλη, η Αμυγδαλέζα και η Κόρινθος. Ή, βρίσκονται χωρίς χαρτιά στον δρόμο, σε καθεστώς εργασιακής ομηρίας και μαύρης εργασίας, αντιμέτωποι/ες ανά πάσα στιγμή με τον κίνδυνο μιας σύλληψης ή με τους φασίστες.

Τα camp και επίσημα πλέον στρατιωτικοποιούνται και λειτουργούν με κανόνες «φυλακής», πάντα με τη συνεργασία αστυνομίας, στρατού, δικαστικών αρχών και ΜΚΟ. Έτσι επιτυγχάνεται η καλύτερη «διαχείριση» του μεταναστευτικού πληθυσμού, με τον αυστηρότατο έλεγχο όσων είναι εντός των στρατοπέδων, αλλά και η πειθάρχηση όσων είναι “ελεύθεροι” (αν και αναγκασμένοι να παραμείνουν στην ελληνική επικράτεια) υπό την απειλή του εγκλεισμού.

Η διαχείριση των μεταναστριών-ών γίνεται με ένα ευρύ φάσμα κατασταλτικών πρακτικών. Από τη μία άθλιες συνθήκες διαβίωσης, απομόνωση και αορατότητα, κράτηση που κανείς δεν ξέρει το τέλος της, καθημερινοί βασανισμοί και ξυλοδαρμοί για ασήμαντη αφορμή, δικογραφίες και φυλακίσεις για παραδειγματισμό. Και από την άλλη η καταστολή με το φιλανθρωπικό προσωπείο των ΜΚΟ, τον πατερναλισμό, τις αόριστες και ανεκπλήρωτες υποσχέσεις, που έχουν σαν στόχο να γίνουν οι μετανάστριες/ες πλήρως εξαρτημένες/οι από τους επαγγελματίες του ανθρωπισμού, να χάσουν κάθε δυνατότητα αυτονομίας, να γίνουν τελικά παθητικές/οι δέκτες της “βοήθειας” που τους προσφέρουν, αποσυμπιέζοντας έτσι οποιαδήποτε ένταση μπορεί να δημιουργηθεί, αποτρέποντας οποιαδήποτε πιο δυναμική διεκδίκηση.

Το βασικό απρόβλεπτο εμπόδιο σε αυτά τα σχέδια είναι οι αντιδράσεις κυρίως από τους/τις έγκλειστους/έγκλειστες, που θα θελήσουν να αντισταθούν στην αναίτια κράτησή τους.

Από την πλευρά μας, εκφράζουμε έμπρακτα την αλληλεγγύη μας με τους μετανάστες και τις μετανάστριες, δημιουργώντας από κοινού κοινότητες αγώνα και προσπαθώντας να γκρεμίσουμε κάθε τοίχο, ορατό ή αόρατο, που βρίσκεται ανάμεσά μας. Θα συνεχίσουμε να αντιστεκόμαστε σε οποιαδήποτε καταστολή των μεταναστών/ριών. Όσο μετανάστες και μετανάστριες στοιβάζονται σε κελιά και κέντρα κράτησης, εμείς θα στεκόμαστε δίπλα τους. Όσο άνθρωποι διαχωρίζονται με βάση τα έγγραφα που βρίσκονται στην τσέπη τους ή τη χώρα προέλευσής τους, εμείς θα φωνάζουμε ότι τα σύνορα είναι χαρακιές στο σώμα της γης και θα παλεύουμε για να τις εξαλείψουμε.

ΑΛΛΗΛΕΓΓΥΗ ΣΕ ΟΣΟΥΣ/ΕΣ ΑΝΤΙΣΤΕΚΟΝΤΑΙ

ΚΑΤΩ ΤΑ ΧΕΡΙΑ ΑΠΟ ΤΟΥΣ/ΤΙΣ ΜΕΤΑΝΑΣΤΕΣ/ΡΙΕΣ

ΕΛΕΥΘΕΡΙΑ ΜΕΤΑΚΙΝΗΣΗΣ ΓΙΑ ΟΛΟΥΣ/ΕΣ

No comments yet

η ιδιοκτησία χτίζεται με αίμα – μερικές σημειώσεις για την δολοφονία του Ζακ Κωστόπουλου

Posted on by parekura

Κείμενο που μοιράζουμε στις γειτονιές μας σχετικά με την δολοφονία του Ζ. Κωστόπουλου (εδώ σε PDF)

Την Παρασκευή 21 Σεπτεμβρίου, στην περιοχή της Ομόνοιας, ένας άνθρωπος λιντσάρεται και ξυλοκοπείται με μανία μέχρι θανάτου από ένα πλήθος με μπροστάρηδες τους Σ. Δημόπουλο (ο μαγαζάτορας – κοσμηματοπώλης) και Θ. Χορταριά (ο περαστικός, μεσίτης, μέλος της εθνικιστικής οργάνωσης Πατριωτικό Μέτωπο) μπροστά στα μάτια αρκετών άλλων που εκτός εξαιρέσεων παρέμειναν αμέτοχοι. Το όλο σκηνικό συμπλήρωσαν οι μπάτσοι, οι οποίοι ξυλοκόπησαν και έβαλαν χειροπέδες στο θύμα της επίθεσης ενώ ήταν ημιθανής και τελικά πέθανε στο ασθενοφόρο φορώντας τες. Λίγο μετά οι ειδήσεις μετέδωσαν ότι έγινε απόπειρα ληστείας σε κοσμηματοπωλείο και ο δράστης έπεσε νεκρός ύστερα από άμυνα του καταστηματάρχη, έδειξαν τον καταστηματάρχη να σκουπίζει ατάραχος και να κάνει δηλώσεις. Αν δεν υπήρχε το βίντεο του ξυλοδαρμού, το παραπάνω γεγονός θα ήταν ένας ακόμα τίτλος ειδήσεων που θα πέρναγε στα ψιλά και ο Ζακ ένας ακόμα “παραβατικός” που πέθανε από άγνωστα αίτια.

Μέσα σε ένα σύστημα που καλλιεργεί κοινωνικές-ταξικές αντιθέσεις, προτάσσει την ιδιοκτησία και το χρήμα ως τις απόλυτες αξίες και την καριέρα και «καταξίωση» του ατόμου ως την συνταγή για επιτυχημένη ζωή, το να σκοτώσεις για την ιδιοκτησία σου καταλήγει σχεδόν αποδεκτό. Δεν είναι άλλωστε λίγα τα φαινόμενα κοινωνικού κανιβαλισμού στον ελλαδικό χώρο. Εργάτες μετανάστες που διεκδικούν δεδουλευμένα να δέχονται σφαίρες στο ψαχνό (βλέπε φραουλοχώραφα Μανωλάδας), εργαζόμενοι στους κλάδους της εστίασης και του τουρισμού να δέχονται απειλές και να ξυλοκοπούνται από τα αφεντικά και τους μπράβους τους (τα παραδείγματα είναι αμέτρητα) 13-χρονη Ρομά να δολοφονείται από ντόπιο “επαγγελματία” επειδή θεώρησε (!) ότι άτομα από τον καταυλισμό προσπάθησαν να τον κλέψουν (περίπτωση Άμφισσας). Στο ίδιο σύστημα στο οποίο απενεχοποιείται η αυτοδικία των ισχυρών, οι καταπιεσμένοι/ες κρίνονται ως ένοχοι/ες στην περίπτωση της αυτοάμυνας. Η περίπτωση της 22χρονης στην Κόρινθο που στην προσπάθεια να ξεφύγει από τον επίδοξο βιαστή της, τον σκότωσε και το δικαστήριο δεν αναγνώρισε καν την αυτοάμυνα ως ελαφρυντικό είναι χαρακτηριστική. Έτσι λοιπόν, δεν μας κάνει εντύπωση που όταν ένα αφεντικό δεν διστάζει να δολοφονήσει με πρόσχημα την προστασία της περιουσίας του, βρίσκει ως υποστηρικτές κράτος, ΜΜΕ και μια μεγάλη μερίδα της ελληνικής κοινωνίας. Αξίζει να σημειωθεί βέβαια, ότι αν ο μαγαζάτορας γυρνώντας στο κοσμηματοπωλείο έβλεπε εγκλωβισμένο στο μαγαζί του έναν “κουστουμάτο”, το μυαλό του δεν θα πήγαινε σε ληστεία αλλά μάλλον σε μια ακόμη επικερδή συναλλαγή, αντικρίζοντας όμως την εικόνα ενός ανθρώπου που στο μυαλό του εκφράζει το περιθώριο και δεν φαινόταν σε θέση να αντιδράσει, επέλεξε να επιτεθεί.

Στο τυχαίο αλλά αντιπροσωπευτικό δείγμα ανθρώπων που πρωταγωνίστησε στην Ομόνοια σκιαγραφείται μια κοινωνία σε διαδικασία εκφασισμού. Το αφεντικό που προστατεύει με όποιο κόστος τα κεκτημένα του, ο περαστικός φασίστας της γειτονιάς που βλέπει βία απέναντι στον αδύναμο και συνδράμει με το αφεντικό, οι σοκαρισμένοι-«φιλήσυχοι» πολίτες που επιλέγουν να παίξουν τον ρόλο του θεατή στη βαρβαρότητα και τέλος η μειοψηφία που επεμβαίνει προσπαθώντας να σταματήσει το φρικιαστικό σκηνικό που διαδραματίζεται μπροστά της. Φυσικά, η παραπάνω διαδικασία έχει ως βασικό συντελεστή το κράτος. Με τους μπάτσους του να ακολουθούν πιστά το πρωτόκολλο (το είπε και ο εκπρόσωπος τους στις ειδήσεις) για όσους θεωρούνται εχθροί της κοινωνίας (μετανάστες/στριες, τοξικοεξαρτημένοι/ες, περιθωριακούς/ες, αναρχικούς/ες) και να ξυλοκοπούν για δεύτερη φορά τον αναίσθητο πλέον Ζακ, φορώντας του χειροπέδες. Τέλος, ο κρατικός μηχανισμός στο σύνολο του, σε μια προσπάθεια να συγκαλύψει την δολοφονία κωλυσιεργεί σκόπιμα. Ο δολοφόνος σκουπίζει τα αποδεικτικά και δίνει συνεντεύξεις, οι καταθέσεις και τα βίντεο δεν συλλέγονται εγκαίρως και συνολικά δημιουργείται μια ελλιπής δικογραφία.

Τα ΜΜΕ, πιστά στο βωμό του θεάματος, από την πρώτη στιγμή διαστρέβλωναν τα γεγονότα και παραπληροφορούσαν. Μετέφρασαν το γεγονός σαν απόπειρα ληστείας και την δολοφονία του «δράστη» ως λογικό επακόλουθο της αυτοάμυνας του μαγαζάτορα. Εν συνεχεία κανιβάλισαν πάνω στον δολοφονημένο Ζακ, με εμετικά γκάλοπ αναπαράγοντας ρατσισμό–ομοφοβία–τοξικοφοβία και με πρόθεση να αναστρέψουν τους ρόλους Θύτη – Θύματος. Πυρήνας για το πανηγύρι που στήσαν ήταν οι πολλαπλές ταυτότητες του Ζάκ Κωστόπουλου ή αλλιώς Zackie Oh, που ως ομοφυλόφιλος – drag queen – οροθετικός – τοξικοεξαρτημένος, τοποθετείται αυτόματα από κράτος – ΜΜΕ στον πάτο της κοινωνίας, στους αόρατους ανθρώπους, στα καμένα χαρτιά.

Εμείς από την μεριά μας δεν έχουμε αυταπάτες και δεν περιμένουμε καμία δικαίωση από κανένα δικαστήριο. Αν δεν θέλουμε να είμαστε θεατές αυτής της κτηνωδίας που εκτυλίσσεται καθημερινά πρέπει να αντιταχθούμε στην φασιστικοποίηση της κοινωνίας με κάθε μέσο. Βρίσκουμε τους εαυτούς και τις εαυτές μας στην ίδια πλευρά με κάθε αόρατη/ο και καταπιεσμένη/ο αυτής της κοινωνίας δημιουργώντας χώρους και κοινότητες συνάντησης και επικοινωνίας, αντίστασης και αγώνα ενάντια στους επίπλαστους διαχωρισμούς του φύλου, της φυλής, του έθνους, της σεξουαλικής ταυτότητας.

ΣΤΗΡΙΖΟΥΜΕ την ΠΟΡΕΙΑ που καλεί η Συνέλευση για τη δολοφονία της Ζακ/Ζackie Oh! – – ΣΑΒΒΑΤΟ 13/10/2018 στις 12:00 στο Μοναστηράκι

Η ΔΟΛΟΦΟΝΙΑ ΤΗΣ ZACKIE OH ΔΕΝ ΘΑ ΞΕΧΑΣΤΕΙ
ΑΦΕΝΤΙΚΑ-ΜΠΑΤΣΟΙ-ΦΑΣΙΣΤΕΣ ΚΑΙ ΤV
ΟΛΑ ΤΑ ΚΑΘΑΡΜΑΤΑ ΔΟΛΟΦΟΝΟΥΝ ΜΑΖΙ

No comments yet