Το παρακάτω αυτοκόλλητο κολλιέται στις γειτονιές μας
http://parekura.espivblogs.net | parekura@espiv.net
Παρέμβαση στις γειτονιές
Συνειδητά ΑΠΕΧΟΥΜΕ από τις εκλογές
Τις τελευταίες μέρες παρεμβαίνουμε στις περιοχές μας (Αργυρούπολη, Ελληνικό, Α. Γλυφάδα, Ηλιούπολη) με αντιεκλογικές αφίσες, κείμενα και πανό.
το κείμενο της αφίσας που κολλάμε στις γειτονιές μας
Για άλλη μια φορά καλούμαστε να συναινέσουμε με την ψήφο μας στην νομιμοποίηση της καπιταλιστικής βαρβαρότητας. Να ενισχύσουμε την εθνική ενότητα, την κοινωνική και ταξική ειρήνη. Να αναθέσουμε τις ζωές μας σε αριστερούς ή δεξιούς πατριώτες, εντολοδόχους των επενδυτών. Να πιστέψουμε σε ψέμματα, υποσχέσεις και να υιοθετήσουμε τη λογική του “μη χείρον βέλτιστον”. Να συμβάλλουμε στην απάθεια, την απολιτικοποίηση και την ιδιώτευση ενώ η εκμετάλλευση και η καταπίεση μας εντείνονται.
συνειδητά ΑΠΕΧΟΥΜΕ από τις εκλογές
Ο καπιταλισμός δεν διορθώνεται, δεν εξανθρωπίζεται παρα μόνο καταστρέφεται. Τις κοινωνικές εξελίξεις θα τις καθορίσουμε εμείς, οι εκμεταλλευόμενοι/ες και καταπιεσμένοι/ες αυτού του κόσμου εμπιστευόμενοι/ες τις δικές μας δυνάμεις. Συλλογικοποιούμαστε, ενισχύουμε τους κοινωνικούς και ταξικούς αγώνες, καταλαμβάνουμε και πάλι τους δρόμους. Ο δρόμος για την κοινωνική απελευθέρωση δεν περνάει μέσα από τις κάλπες αλλά μέσα από τους αδιαμεσολάβητους αγώνες, την όξυνση της σύγκρουσης με κράτος, κεφάλαιο και φασιστικές εφεδρείες, τις μικρές και μεγάλες εξεγέρσεις.
το κείμενο που μοιράζουμε στις γειτονιές μας
συνειδητά ΑΠΕΧΟΥΜΕ από τις εκλογές
Στις 7 Ιούλη καλούμαστε να συμμετάσχουμε στο εκλογικό πανηγύρι που παρουσιάζεται ως η “μεγάλη γιορτή της
δημοκρατίας”, με την πεποίθηση ότι μέσω της ψήφου θα δώσουμε λύση στα προβλήματα μας. Στις προεκλογικές
περιόδους η εξαπάτηση και ο αποπροσανατολισμός της κοινής γνώμης φτάνει σε άλλα επίπεδα. Οι διαμορφωμένες
από τα πάνω πολιτικές ατζέντες για ζητήματα που κατά βάση εξυπηρετούν τις επιδιώξεις κράτους και κεφαλαίου
και όχι τις δικές μας ανάγκες συγκρούονται στο δημόσιο λόγο με τρόπους που υποτιμούν την νοημοσύνη μας, ενώ
τα σχέδια λεηλασίας των ζωών μας επικυρώνονται μέσω της κάλπης για ακόμη μία τετραετία.
10 χρόνια μετά την τυπική έναρξη της κρίσης, αν κοιτάξει κάποιος τα πολιτικά προγράμματα των κομμάτων και τις μεταξύ τους αντιπαραθέσεις, θα καταλάβει ότι η εντεινόμενη υποτίμηση των ζωών μας θεωρείται κάτι δεδομένο μετά την επέλαση τριών μνημονίων και δεκάδων άλλων αντίστοιχων νομοθετικών διατάξεων. Κάτι για το οποίο πλέον δήθεν δεν έχει νόημα να συζητάμε. Για αυτό άλλωστε και η κουβέντα έχει μετατοπιστεί σε ζητήματα εθνικής κυριαρχίας και επεκτατισμού, θερμών επεισοδίων και μιας εντεινόμενης απειλής πολέμου. Ζητήματα μέσω των οποίων προσπαθούν να τονώσουν τα πατριωτικά και εθνικιστικά ένστικτα των εκμεταλλευομένων, ενώ παράλληλα φοβίζουν και αποπροσανατολίζουν από τον υπαρκτό ταξικό/κοινωνικό πόλεμο που μαίνεται. Πλάι σε αυτά, επιχειρούν να μας πείσουν να ενστερνιστούμε το στόχο της προσέλκυσης επενδύσεων και της αύξησης των ρυθμών ανάπτυξης που θα κάνουν την ελλάδα και πάλι δυνατή. Το οποίο όμως σημαίνει να σκύψουμε το κεφάλι στην ανάπτυξη (ακόμα και στη λεγόμενη ‘δίκαιη ανάπτυξη’), δηλαδή στη λεηλασία της φύσης, στη κατασπατάληση φυσικών πόρων, στο ξεπούλημα, περίφραξη και εμπορευματοποίηση κάθε τετραγωνικού μέτρου ελεύθερης έκτασης, στους μισθούς ψίχουλα και στις εργασιακές συνθήκες γαλέρας προς όφελος πάντα των κερδών των ξένων και ντόπιων επενδυτών. Έτσι λοιπόν, για το καλό της οικονομίας, του έθνους και της ελλάδας πρέπει να αποδεχτούμε την κατάσταση μας, να σιωπήσουμε στην κοροϊδία των επιδομάτων-χαρτζιλίκι, να ζήσουμε με λιγότερα-δουλεύοντας περισσότερο και εν τέλει να διαλέξουμε αυτούς με τον καλύτερο πατριωτικό ή εθνικιστικό λόγο, αυτούς που τάζουν με τον πιο θελκτικό μανδύα περισσότερη πειθαρχία, έλεγχο, τάξη και ασφάλεια.
Την τετραετία που μας πέρασε, ένα μεγάλο κομμάτι της κοινωνίας εναπόθεσε τις ελπίδες του στον ΣΥΡΙΖΑ, περιμένοντας ότι θα αλλάξουν τα πράγματα προς μια θετική κατεύθυνση. Σαν φυσική συνέχεια των προηγούμενων διαχειριστών του συστήματος (ΠΑΣΟΚ, ΝΔ, κυβέρνηση εθνικής ενότητας), η αριστερή διακυβέρνηση απέδειξε περίτρανα ότι δεν μπορεί να υπάρξει ουσιαστική αλλαγή μέσω της εκλογικής διαδικασίας και του κοινοβουλευτικού συστήματος. Έτσι, επιβεβαιώθηκε η ορθότητα της θέσης μας ως αναρχικοί, να αρνούμαστε να επιλέξουμε τους δυνάστες μας. Το παρουσιαζόμενο ως φιλολαϊκό πρόγραμμα πήγε περίπατο, μεταρρυθμίσεις σε πλήρη σύμπνοια με τους δανειστές, πολιτικοί ελιγμοί και ψέμματα (δημοψήφισμα), στρατηγικές συμφωνίες με κρατικές και διακρατικές πολεμικές μηχανές (ΝΑΤΟ, Ισραήλ), συγκυβέρνηση με τους ακροδεξιούς ΑΝΕΛ, καταστροφή της φύσης και υποβάθμιση της ζωής στο βωμό της ανάπτυξης (εξορύξεις χρυσού στη Χαλκιδική, υδρογονανθράκων στη δυτική ελλάδα, master plan στη Δραπετσώνα), ξεπούλημα δημόσιας περιουσίας (πρώην αεροδρομίου Ελληνικού) συνέχιση της αντιμεταναστευτικής πολιτικής (λειτουργία κέντρων κράτησης μεταναστών), καταστολή κινηματικών δομών και καταλήψεων. Όλα αυτά μέσα σε ένα κλίμα κινηματικής νηνεμίας που ωφείλεται εν πολλοίς στην τακτική της αριστεράς για ενσωμάτωση και υπονόμευση των αγώνων με στόχο τη μετουσίωση τους σε εκλογική δύναμη. Τέλος, μέσα στο γενικότερο κλίμα πατριωτικής ανάτασης, ο ΣΥΡΙΖΑ χρησιμοποίησε όπου θεώρησε αναγκαίο εθνικιστική ρητορική, ώστε να κερδίσει κοινωνική αποδοχή προασπίζοντας παράλληλα τα συμφέροντα του ελληνικού κεφαλαίου στα Βαλκάνια και τις γύρω περιοχές. Παράλληλα και παρότι η Χ.Α. σταδιακά απαδιαρθρώνεται, ο εκφασισμός, ο εθνικισμός και ο ρατσισμός της ελληνικής κοινωνίας τονώθηκαν και συσπειρώθηκαν κάνοντας συλαλλητήρια, καταλήψεις σχολείων, επιθέσεις σε μετανάστες/τριες και κινηματικούς χώρους. Και όσο προφανώς βλέπουμε εχθρικά την δεξιά και την ακροδεξιά με τις διαχρονικά αυταρχικές πολιτικές της ενάντια στα περισσότερα κομμάτια της κοινωνίας (κόσμο της εργασίας, μετανάστες/τριες, αγωνιζόμενους/ες, καταπιεσμένους/ες) άλλο τόσο δεν τρέφουμε καμία αυταπάτη για τους αριστερούς διαχειριστές που μας ζητάνε να τους ψηφίσουμε με τη λογική του ‘μη χείρον βέλτιστον’.
Το κράτος όπως και όλες οι εξουσιαστικές δομές που το συνοδεύουν, έχει συνέχεια. Μέσω της εκλογικής διαδικασίας, η αστική δημοκρατία επιχειρεί να πάρει την τυπική έγκριση πίστης προς αυτή. Παράλληλα, αποτελεί θεσμό απόσπασης της συναίνεσής μας για την συνέχιση της εκμετάλλευσης και της υποτίμησης. Ο καπιταλισμός και ο κρατισμός εδραιώνονται εκ νέου μετά από κάθε εκλογική αναμέτρηση, μέσω της εναλλαγής πολιτικών αντιπροσώπων. Έτσι, τα σκληρά μέτρα που ‘αναγκάζονται΄ οι τελευταίοι να εφαρμόσουν, νομιμοποιούνται θεσμικά και κοινωνικά. Εκτός αυτού, οι εκλογές ως ‘ύψιστο δικαίωμα’ των πολιτών ενός κράτους, προάγουν τη λογική της ανάθεσης, καλλιεργούν την απάθεια, την ιδιώτευση, τον ατομικισμό και την αποπολιτικοποίηση. Είναι ευχής έργον για τους εξουσιαστές όταν η κοινωνία αποφασίζει στις κάλπες κάθε 4 χρόνια και όχι στους δρόμους καθημερινά. Όταν εναποθέτει τις ελπίδες της στους ειδικούς της πολιτικής, περιμένει καρτερικά, συμβιβάζεται, απογοητεύεται, υπομένει και ξαναψηφίζει όποτε της υποδείξουν αυτοί. Η βαρβαρότητα της εξουσίας απαιτεί κοινωνική και ταξική ειρήνη για να εδραιωθεί αβίαστα. Στις κάλπες δεν υπάρχει καμία ελπίδα για τους εκμεταλλευόμενους.
Συνειδητά απέχουμε από την εκλογική διαδικασία. Δεν ψάχνουμε σωτήρες, ούτε αποδεχόμαστε να παίξουμε εμείς αυτό το ρόλο. Δεν αναθέτουμε τη διαχείριση των ζωών μας σε κανέναν. Ανεξάρτητα από το αποτέλεσμα των εκλογών, σπάμε τον φόβο που επιβάλλει η κυριαρχία και διαχέουν τα ΜΜΕ, ξεπερνάμε την απάθεια, ενισχύουμε τους κοινωνικούς και ταξικούς αγώνες, καταλαμβάνουμε και πάλι τους δρόμους. Τις κοινωνικές εξελίξεις θα τις καθορίσουμε εμείς, οι εκμεταλλευόμενοι και καταπιεσμένοι αυτού του κόσμου εμπιστευόμενοι/ες τις δικές μας δυνάμεις, θέτοντας σε εφαρμογή τα προτάγματα της αντίστασης, της ρήξης, της αλληλεγγύης, της αυτοοργάνωσης, της αντιιεραρχίας και της αυτοδιεύθυνσης. Ενεργοποιούμαστε και επαναοικειοποιούμαστε τους χώρους που ζούμε και αναπνέουμε, για όλα τα ζητήματα που επηρεάζουν τις ζωές μας. Συλλογικοποιούμαστε σε στέκια, καταλήψεις, συνελεύσεις γειτονιάς, πολιτικές συλλογικότητες και σωματεία βάσης/εργατικές συνελεύσεις και άλλα αυτοοργανωμένα εγχειρήματα.
Ο καπιταλισμός δεν διορθώνεται, δεν εξανθρωπίζεται παρά μόνο καταστρέφεται.
Ο δρόμος για την κοινωνική απελευθέρωση δεν περνάει μέσα από τις κάλπες αλλά μέσα από τους αδιαμεσολάβητους και αντισυστημικούς αγώνες, την όξυνση της σύγκρουσης με κράτος, κεφάλαιο και φασιστικές εφεδρείες, τις μικρές και μεγάλες εξεγέρσεις. Σε αυτό το δρόμο καλούμε κάθε εκμεταλλευόμενο/η και καταπιεσμένο/η αυτού του κόσμου.
αναρχική συλλογικότητα parekura
parekura.espivblogs.net / parekura@espiv.net
Ιούνιος 2019
Προπαγανδίστικές δράσεις ενόψει της πορείας στις 20/4
Ενόψει της πορείας 20/4 στο Μοναστηράκι ενάντια στον εθνικισμό, τον μιλιταρισμό, τον φασισμό, ενάντια στον πόλεμο και την ειρήνη των κυρίαρχων που καλούμε από κοινού με αναρχικές συλλογικότητες, στέκια, καταλήψεις, συντρόφισσες, συντρόφους πραγματοποίησαμε παρεμβάσεις προπαγάνδισης και αντιπληρόφορησης στις γειτονιές μας.
Το Σάββατο 13/4 πραγματοποιήσαμε δημόσια καλεσμένη μικροφωνική στον σταθμό μετρό Ελληνικό. Παρά τη βροχή, για 1 1/2 ώρα διαβάζαμε και μοιράζαμε το κείμενο που καλεί στην πορεία, αναρτήσαμε πανό, κολλήσαμε αφίσες και πετάξαμε τρικάκια. Η μικροφωνική πλαισιώθηκε από 20+ συντρόφισσες/συντρόφους.
Την Κυριακή 14/4 πραγματοποιήσαμε προβολή στο Αυτοδιαχειριζόμενο Στέκι Αργυρούπολης Υπόστεγο της αντιπολεμικής ταινίας Μανταρίνια (Tangerines) ενώ πριν ενημερώσαμε τον κόσμο που είχε έρθει για το σκεπτικό της κίνησης μας.
Τις επόμενες μέρες αφισοκόλλησαμε δρόμους σε Ελληνικό, Τερψιθέα και Αργυρούπολη και μοιράσαμε κείμενα ενώ αναρτήσαμε και κάποια πανό.
Κανένα έθνος δεν μας ενώνει, κανένα όνομα δεν μας χωρίζει
ΠΟΡΕΙΑ ΣΑΒΒΑΤΟ 20 ΑΠΡΙΛΙΟΥ – ΜΟΝΑΣΤΗΡΑΚΙ – 12ΜΜ
αναρχική συλλογικότητα parekura – http://parekura.espivblogs.net
Σάββατο 20 Απριλίου | Μοναστηράκι, 12μμ | Πορεία ενάντια στον εθνικισμό, τον μιλιταρισμό, τον φασισμό, τον πόλεμο και την ειρήνη των κυρίαρχων
Σάββατο 20 Απριλίου | Μοναστηράκι, 12μμ | Πορεία ενάντια στον εθνικισμό, τον μιλιταρισμό, τον φασισμό, τον πόλεμο και την ειρήνη των κυρίαρχων
Προπαγανδιστικές δράσεις στις γειτονιές μας
Σάββατο 13/4 – 17:00, Μικροφωνική Στ. Μετρό Ελληνικό
Κυριακή 14/4 – 20:00, Προβολή της ταινίας “Μανταρίνια” στο Αυτοδιαχειριζόμενο Στέκι Αργυρούπολης Υπόστεγο
Ενάντια στον εθνικισμό, τον μιλιταρισμό, τον φασισμό
Ενάντια στον πόλεμο και την ειρήνη των κυρίαρχων
Λίγοι μήνες έχουν περάσει από τα θλιβερά γαλανόλευκα καρναβάλια για την «μακεδονία ξακουστή» και τον εθνικό παροξυσμό. Ένα συνονθύλευμα από δεξιούς, ψεκασμένους, ελληνόψυχους, παπαδαριό, ναζί, (παρα)στρατιωτικούς και αριστερούς πατριώτες, που έχυσαν τόνους εθνικιστικού-ρατσιστικού-σεξιστικού δηλητηρίου, προσπάθησε να σπείρει το σκοτάδι του «πατρίς-θρησκεία-οικογένεια» και έστρωσε τον δρόμο στις κάθε λογής φασιστικές και ναζιστικές γκρούπες να ξαναβγούν στον δημόσιο χώρο και με τις πλάτες των αστυνομικών δυνάμεων να επιτεθούν σε κατειλημμένους χώρους, σε μετανάστριες-ες και αγωνιστές-τριες. Οι «γραφικοί» μακεδονομάχοι «νταντεύτηκαν» από όλο το καθεστωτικό φάσμα (κόμματα, ΜΜΕ κτλ.). Τροφοδοτήθηκαν από τον διάχυτο δημόσιο λόγο εθνικισμού, ρατσισμού, μιλιταρισμού˙ από τις ιαχές για τις «μάχες των υδρογονανθράκων» στο Αιγαίο, από την πριμοδότηση του πατριωτισμού ως «υγιούς ιδεολογίας» από την κυβερνώσα αριστερά, από τη διαρκή ρητορεία για «εθνική ενότητα και ανάπτυξη», την Ελλάδα «ως ηγέτιδα δύναμη στα Βαλκάνια».
Σχετικά με τη λεγόμενη «συμφωνία των Πρεσπών», αυτή αποτέλεσε στην πραγματικότητα (πέρα από τις κραυγές των προδομένων ελληνόψυχων) μια επιβεβαίωση της «νέας» εθνικής στρατηγικής για ισχυροποίηση της θέσης της Ελλάδας στο πλαίσιο κρατικών ανταγωνισμών και συγκέντρωσης κεφαλαίων στην ευρύτερη περιοχή της Ανατολικής Μεσογείου και των Βαλκανίων. Η υπερπαραγωγή πατριωτικών λόγων για «εθνική ενότητα» και «εθνική ανάπτυξη» είναι η βάση μιας επιθετικής στρατηγικής που εδώ και χρόνια στήνεται με: περαιτέρω αύξηση του διαχρονικά διογκωμένου προϋπολογισμού των ενόπλων δυνάμεων (3,32 δισ. ευρώ για το 2019), ενίσχυση των περιφερειακών συμμαχιών και κοινές στρατιωτικές ασκήσεις με τα στρατοκρατούμενα κράτη του Ισραήλ και της Αιγύπτου, δαπανηρές αναβαθμίσεις των F-16 και παραγγελίες νέων φρεγατών για το πολεμικό ναυτικό, εντατικότερη στρατιωτικοποίηση για τις ΑΟΖ σε Κύπρο και Αιγαίο, με διασφάλιση εμπορικών συμφωνιών με ενεργειακούς κολοσσούς (TOTAL, MOBILκτλ). Ταυτόχρονα, αναβαθμίζεται ο ρόλος του ελληνικού κράτους στον ΝΑΤΟϊκό μηχανισμό (ΝΑΤΟϊκά drones στη Λάρισα, εγκατάσταση πυρηνικών στον Άραξο, μαχητικά αεροσκάφη και πολεμικά ελικόπτερα στο Άκτιο και το Στεφανοβίκειο, εγκατάσταση της Frontex στο Τυμπάκι της Κρήτης, ΝΑΤΟϊκό λιμάνι στην Αλεξανδρούπολη, ενίσχυση της βάση της Σούδας κ.ά.) Παράλληλα, το ελληνικό κράτος αποτελεί το προκεχωρημένο φυλάκιο της «Ευρώπης Φρούριο», διεξάγοντας έναν αιματηρό πόλεμο κατά των μεταναστριών/ων στα σύνορα του Έβρου και στο Αιγαίο, στα στρατόπεδα και τα κέντρα «φιλοξενίας», στα κρατητήρια αστυνομικών τμημάτων, στους δρόμους των πόλεων: είτε γιατί οι ζωές και οι τόποι τους λεηλατήθηκαν από τον πόλεμο είτε γιατί λεηλατήθηκαν από την ειρήνη του καπιταλιστικού κόσμου.
Το δίπολο περί «αγνού» πατριωτισμού και «ακραίου» εθνικισμού είναι ψευδεπίγραφο καθώς και τα δύο χρησιμοποιούνται από την κυρίαρχη αφήγηση για να ενισχυθεί η εθνική συνείδηση, προκειμένου να αποκρυφτούν οι ταξικοί, ρατσιστικοί και έμφυλοι διαχωρισμοί και ιεραρχήσεις. Από το σχολείο και την εκκλησία, μέχρι τα ΜΜΕ και τον στρατό, από τα πρώτα βήματά μας επιχειρούν να μας εμποτίσουν με το εθνικιστικό δηλητήριο. Κάθε κράτος επιδιώκει να δημιουργήσει στο φαντασιακό των υπηκόων του μια «κοινών συμφερόντων εθνική κοινότητα» την οποία οφείλουμε να υπερασπιζόμαστε. Γιατί είναι απαραίτητη ώστε να αποσιωπούνται οι μορφές καταπίεσης και εκμετάλλευσης και να αφομοιώνονται τα ριζοσπαστικά κινήματα. Και γιατί χωρίς μια εθνική (και άρα διαταξική) συνείδηση δεν θα ήταν δυνατή η πολιτική συγκρότηση σε εθνικά κράτη, ούτε η νομιμοποίηση και εδραίωση των νέων ολοκληρωτισμών, μέσω της επέκτασης του καθεστώτος έκτακτης ανάγκης και της στρατιωτικοποίησης των κοινωνιών, με τρόπο που να συμβαδίζει με τις ανάγκες του καπιταλισμού.
Η αριστερή διαχείριση ενισχύει την εθνική αφήγηση. Ήδη από το 2015, ο ΣΥΡΙΖΑ προτάσσει την ταύτιση των εθνικών και ταξικών συμφερόντων με την εθνικιστική προμετωπίδα του «αριστερού πατριωτισμού». Οι περιβόητες διαπραγματεύσεις με τους δανειστές και το δημοψήφισμα του Ιουλίου του 2015 αποτέλεσαν βασικό μηχανισμό εθνικοποίησης συνειδήσεων, επιβεβαίωση της ανάθεσης στους κρατικούς διαχειριστές και μετατροπής κινημάτων σε συνοδοιπόρους των κρατικών πολιτικών στο όνομα της «μάχης ενάντια στους ξένους δανειστές για τη διάσωση της εθνικής οικονομίας και την αποκατάσταση της εθνικής υπερηφάνειας και αξιοπρέπειας».
Ο «αριστερός πατριωτισμός» και ο «δεξιός εθνικισμός» είναι όψεις της κυρίαρχης αφήγησης που έχει επιβληθεί: του έθνους-κράτους ως μοναδικής δυνατότητας κοινωνικής συγκρότησης. Του έθνους-κράτους που στη μεγάλη του αγκαλιά θα χωρέσουν όλες εκείνες οι ανταγωνιστικές σχέσεις, οι συγκρούσεις ανάμεσα στους καταπιεστές και τους καταπιεζόμενους/ες, τους εκμεταλλευτές και τους εκμεταλλευόμενους/ες, για να μπορεί διαρκώς η «κανονικότητα» να θριαμβεύει. Δολοφονίες στα σύνορα, στρατόπεδα συγκέντρωσης, εντατικοποίηση της μισθωτής σκλαβιάς και της τρομοκρατίας της ανεργίας, αποκλεισμός/τιμωρία κάθε άλλης ταυτότητας που «ντροπιάζει» την αρρενωπότητα του έθνους, έλεγχος και καταστολή όλων αυτών που θα ονομαστούν περιττοί/ές (μετανάστες/τριες, τοξικοεξαρτημένοι/ες, άστεγοι/ες κτλ), καταστολή όλων αυτών που στέκονται απέναντι σε αυτήν την «κανονικότητα» της ταξικής και κοινωνικής ειρήνης, που δεν θα φάνε το κουτόχορτο των «κοινωνικών και εθνικών συμβολαίων». Είτε αριστερός είτε δεξιός, ο πατριωτισμός στρώνει το έδαφος και συμβάλλει στην προώθηση του κοινωνικού εκφασισμού και της αιματοβαμμένης εθνικής ενότητας. Τα παραδείγματα των σχολείων στα οποία πραγματοποιήθηκαν καταλήψεις με εθνικιστικό περιεχόμενο, των φασιστικών πογκρόμ στην Κόνιτσα και τα Βίλια, της άρνησης των γονιών να στείλουν τα παιδιά τους σε σχολείο της Σάμου, στο οποίο θα παρακολουθούσαν μαθήματα παιδιά μεταναστών είναι χαρακτηριστικά φαινόμενα της περιόδου.
Το ξέσπασμα της παγκόσμιας καπιταλιστικής κρίσης και τα απολύτως υλικά αποτελέσματα που είχε για τις δυτικές κοινωνίες συνέβαλαν στη γιγάντωση του εθνικισμού, ο οποίος αποτελεί δοκιμασμένο εργαλείο διαχείρισης τέτοιων κρίσεων και ταυτόχρονα αντίβαρο σε μια πιθανή συνολική αμφισβήτηση του κρατικού-καπιταλιστικού οικοδομήματος. Αποτελεί βασικό κομμάτι του παγκόσμιου παζλ, το οποίο συνθέτουν στρατιωτικές επεμβάσεις, οικονομικές επενδύσεις, συμμαχίες και ανταγωνισμοί μεταξύ κρατών και μπλοκ εξουσίας. Η επανεμφάνιση του στρατού στις δυτικές μητροπόλεις και η στρατιωτικοποίηση της αστυνομίας, ο μιλιταρισμός ως κοινωνική μορφή οργάνωσης, οι χιλιάδες νεκροί, εκτοπισμένοι και έγκλειστοι μετανάστες και μετανάστριες μάς θυμίζουν ότι η «ειρήνη» των κυρίαρχων είναι η συνέχεια του πολέμου τους με άλλα μέσα. Η εμφάνιση «εξωτερικών εχθρών» και η απειλή ενός πολέμου, χρησιμοποιείται για την τρομοκράτηση της κοινωνίας και τη συσπείρωση και σύνταξή της γύρω από το κράτος. Αποτελεί μια τεχνική κοινωνικού ελέγχου, συνήθως όταν η εξυπηρέτηση των συμφερόντων των κυρίαρχων, πολιτικά και οικονομικά, προκαλεί ή πρόκειται να προκαλέσει έντονες αναταραχές στο εσωτερικό ενός κράτους.
Και, ναι μεν, ο «πόλεμος» διαφέρει ως προς την υλικότητα της στρατιωτικής σύγκρουσης και των θυμάτων από την «ειρήνη», αλλά είναι σε αυτήν την «ειρήνη» που βαθαίνουν και οξύνονται οι σχέσεις ιεραρχίας, πειθαρχίας, ανισότητας, εκμετάλλευσης, καταπίεσης και επιβολής διαχωρισμών. Οι σχέσεις, δηλαδή, που κάνουν δυσδιάκριτα τα όρια μεταξύ της «ειρήνης» και του «πολέμου» ώστε να συνεχίσουν να διαιωνίζονται απρόσκοπτα η ιεραρχία, η επιβολή, τα προνόμια και η αύξηση του πλούτου των κυρίαρχων και η διαρκής εξαθλίωση και υποτίμηση της ζωής των «από κάτω».
Για τους καταπιεσμένους/ες και τους εκμεταλλευόμενους/ες αυτού του κόσμου δεν αποτελεί λύση η εθνική συστράτευση, ούτε η επιλογή κάποιου επίδοξου «εθνοσωτήρα» δεξιού ή αριστερού. Δεν αποτελεί λύση η ανάθεση, η ψήφος και η συμμετοχή σε εκλογικές διαδικασίες και ψευτοδιλήμματα. Απέναντι στην εχθρότητα, την αλληλοεξόντωση, τον ανταγωνισμό μεταξύ των καταπιεσμένων, μοναδική διέξοδο αποτελεί ο αγώνας για την συνολική καταστροφή του κόσμου της εξουσίας, της εκμετάλλευσης και της υποταγής. Να σταθούμε ο ένας δίπλα στην άλλη, να οργανωθούμε μέσα από οριζόντιες, αντιιεραρχικές, αυτοοργανωμένες διαδικασίες και να παλέψουμε για την καταστροφή του κράτους, του καπιταλισμού, της πατριαρχίας.
Κανένα έθνος δεν μας ενώνει, κανένα όνομα δεν μας χωρίζει
Σύγκρουση με κράτος, αφεντικά, φασίστες
Η αλληλεγγύη είναι το όπλο μας
Αγώνας για την κοινωνική επανάσταση, την κοινωνική απελευθέρωση
Πορεία Σάββατο 20 Απριλίου, Μοναστηράκι, 12μμ
Αναρχικές συλλογικότητες, στέκια, καταλήψεις, συντρόφισσες, σύντροφοι
Για την ακύρωση της ομιλίας του Βελόπουλου στον Υμηττό
Την Πέμπτη 28/3 στις 18:00, στο παλαιό δημαρχείο Υμηττού είχε προγραμματιστεί προεκλογική εκδήλωση του κόμματος της “Ελληνικής Λύσης” με ομιλητή τον αρχηγό της Κυριάκο Βελόπουλο. Σημείωνεται ότι μέσα σε διάστημα 4 μηνών η αίθουσα αυτή έχει παραχωρηθεί, με ευθύνη του δημάρχου Δάφνης-Υμηττού Μ. Σταυριανουδάκη, 3 φορές για εκδήλωσεις εθνικιστικών και ακροδεξιών μορφωμάτων. Και στις 3 περιπτώσεις βρήκαν τον αγωνιζόμενο κόσμο απέναντί τους ακυρώνοντας και σαμποτάροντας αυτές τις εκδηλώσεις.
Η “Ελληνική Λύση” είναι ένα ακροδεξιό κόμμα με ανοιχτά εθνικιστικές, ρατσιστικές και ομοφοβικές θέσεις που δηλώνει πίστη στις ειδικές δυνάμεις και την αστυνομία. Ο Βελόπουλος είναι μια καρικατούρα πολιτικού, πρώην στέλεχος/βουλευτής του ΛΑΟΣ, τηλεπωλητής στα πρότυπα του Γεωργιάδη και γενικά άλλος ένας λαοπλάνος καραγκιόζης που λόγω του πανηγυριού που λέγεται εκλογές και του θάρρους που πήρε όλος ο πατριωτικός οχετός με το Μακεδονικό βγήκε παγανιά να μαζέψει ψήφους και να διαδώσει τις ξενοφοβικές και σκοταδιστικές ιδέες του.
Μαθαίνοντας για την μάζωξη τους, η δική μας απάντηση, αναρχικών & αντιφασιστών/αντιφασιστριών από εγχειρήματα των νότιων & ανατολικών καθώς και άλλων συντροφισσών/συντρόφων ήταν άμεση, αποφασίζοντας να προβούμε σε κατάληψη του δημαρχείου και της αίθουσας κάποιες ώρες πριν ώστε να αποτρέψουμε την διεξαγωγή της εκδήλωσης. Οι Βελόπουλοι έχοντας πάρει το μάθημα τους σε Αγία Παρασκευή και Νίκαια όπου οι εκεί αντιφασίστες/στριες απέτρεψαν τις ομιλίες τους, είχαν πιάσει την αίθουσα από το πρωί ενώ είχαν καλέσει και την αστυνομία για προστασία. Έτσι στις 3 η ώρα, βρήκαμε κλεισμένα μέσα στην αίθουσα λίγα στελέχη και μερικούς μπράβους ενώ με την εμφανισή μας διμοιρίες ΜΑΤ κατεύθασαν ώστε να τους προστατεύσουν.
Παρά την εξέλιξη αυτή (οι φασίστες κλειδωμένοι μέσα με διμοιρία μπλε να τους φυλάει και την πράσινη να καραδοκεί) εμείναμε στην απόφασή μας να ακυρώσουμε την εκδήλωση τους σε δημοτικό χώρο και δημόσια να πραγματοποιηθεί μόνο η αντιφασιστική/αντιεθνικιστική συγκέντρωση από τον κόσμο του αγώνα. Έτσι προβήκαμε σε κατάληψη του κεντρικού χώρου του δημαρχείου (όπου το μάθημα του παιδικού σταθμού εκεί συνεχίστηκε απρόσκοπτα), βάλαμε μικροφωνική, ανοίξαμε πανό, μοιράσαμε κείμενα στους περαστικούς και τους εργαζόμενους του δήμου και πετάξαμε τρικάκια.
Οι μπάτσοι είχαν εντολές να προστατέψουν την εκδήλωση και να βάλουν τον κόσμο από την πλαινή πόρτα της αίθουσας όπως και έγινε τηρώντας την ομόφωνη απόφαση του δήμου να δωθεί ο χώρος. Η παρουσία μας στον χώρο της εκδήλωσης έγινε πιο πιεστική ενώ αριθμητικά είχαμε φτάσει τα 90-100 άτομα δηλώνοντας ότι δεν θα φύγουμε αν δεν φύγουν οι φασίστες, αναγκάζοντας τον δήμαρχο να πάρει πίσω την άδεια διεξαγωγής της εκδήλωσης. Παρόλαυτα ο Βελόπουλος, τα αρχιστελέχη, οι μπράβοι, 20 γραφικά χουντογερόντια και μερικοί ΜΑΤατζήδες(!) κάτσαν για 15 λεπτά σε μια αίθουσα χωρίς φως και μικροφωνική για να βγάλουν τα απαραίτητα βίντεο, φωτογραφίες και να φωνάξουν “τι είμαστε; ΕΛΛΗΝΕΣ!” ενώ η διμοιρία έξω από τον χώρο προκαλούσε συνεχώς τους/τις αντιφασίστες/αντιφασίστριες. Τελικά το σόου έληξε βεβιασμένα στις 18 παρά 5 πριν την επίσημη έναρξη του, με τους παρευρισκομένους να φυγαδεύονται από την πίσω πλευρά του δημαρχείου με την συνοδεία των μπάτσων και αντιφασιστικών συνθημάτων και γιουχαρισμάτων.
Στην συνέχεια και αφού διασφαλίσαμε ότι η αίθουσα κλειδώθηκε και η εκδήλωση ακυρώθηκε επιστρέψαμε στο κατειλημμένο δημαρχείο και αποφασίσαμε να κινηθούμε σε μορφή διαδήλωσης στη γειτονιά του Υμηττού κάνοντας σαφές πως στις γειτονιές μας δεν θα δώσουμε σπιθαμή δημόσιου χώρου και λόγου σε φασίστες, εθνικιστές, ρατσιστές.
Οι γειτονιές μας είναι και θα παραμείνουν αντιφασιστικές
Ούτε στον Υμηττό ούτε και πουθενά – τσακίστε τους φασίστες σε κάθε γειτονιά
ΑΝΤΙΦΑΣΙΣΤΕΣ/ΑΝΤΙΦΑΣΙΣΤΕΣ
ΑΝΑΡΧΙΚΕΣ/ΑΝΑΡΧΙΚΟΙ
από τα νότια και ανατολικά
Υ.Γ. Εδώ και χρόνια, ζούμε, κατοικούμε και αγωνιζόμαστε σ’αυτές τις περιοχές και όλοι και όλες γνωρίζουν τα πρόσωπά μας. Απλώς δεν είμαστε τηλεμαϊντανοί σαν το Βελόπουλο ούτε κομματικές προσωπικότητες που ζητάν ψήφους για να βγαίνουμε φωτό. Έχουμε κρατήσει και εμείς ενθύμια από τους μπράβους του Βελόπουλου που θα φροντίσουμε να αξιοποιήσουμε για την δική μας αυτοάμυνα και όχι για την δική τους προβολή. Θα παραμείνουμε άσημοι, παρόλα αυτά προσηλωμένοι/ες στο στόχο μας.
Αντιεθνικιστική παρέμβαση στα σχολεία των περιοχών μας
Σε αυτή τη περίοδο, μειωμένων κοινωνικών αντιστάσεων, ανασύνταξης του εθνικού κορμού και της εμφάνισης όλο και πιο συχνά, πατριωτικών, εθνικιστικών, ρατσιστικών και γενικά κανιβαλιστικών φαινομένων, καλούμαστε να λάβουμε θέσεις μάχης ενάντια στον φασισμό και τον εθνικισμό με προτάγματα για αγώνες πέρα από έθνη, κράτη και φυλετικούς διαχωρισμούς.
Οι εθνικιστικές διαδηλώσεις και καταλήψεις μαθητών για την Μακεδονία, τον Κατσίφα, τους προδότες πολιτικούς κλπ είναι το πιο πρόσφατο κομμάτι που μπήκε στο παζλ, προφανώς με την συνδρομή φασιστών κάθε είδους καθώς και της εκκλησίας. Με αφορμή το κάλεσμα της 29/11 για εθνικιστικές καταλήψεις σε όλα τα σχολεία πανελλαδικά, κάνουμε κάποιες αντανακλαστικές κινήσεις. Η στόχευση είναι να αντικρούσουμε την ρητορική των φασιστών μαθητών, καθηγητών, γονέων και εξωτερικών υποκινητών, να βάλουμε τον προβληματισμό σε όσες και όσους κοιτάνε με αδιαφορία(και είναι πρόθυμοι ή οχι να συμμετάσχουν) και να δώσουμε ένα σινιάλο σε ψιλιασμένους/ες, αντιφασίστες και αντιφασίστριες μαθητές/τριες ώστε να κινητοποιηθούν και να μην αφήσουν τα σχολεία τους βόρρα στους φασίστες.
Σε αυτό το πλαίσιο, πετάξαμε τρικάκια εν ώρα μαθήματος σε σχολεία της Αργυρούπολης και του Ελληνικού και αφισοκολλήσαμε όλα τα Λύκεια σε Αργυρούπολη, Γλυφάδα και Ελληνικό.
Κρέμασμα πανό σχετικά με την συνεργασία δημάρχου-εθνικιστικής ομάδας
Σε συνέχεια των δράσεων ανάδειξης των γεγονότων που συνέβησαν στην παρέλαση της 28ης Οκτωβρίου κρεμάσαμε πανό στην Ιασωνίδου ενώ μοιράσαμε και το κείμενο με υπογραφή “αντιφασίστες/στριες αναρχικοί/ες από τα νότια και ανατολικά”
Ο Κωνσταντάτος κάνει πλάτες στους φασίστες
ΕΦΕΔΡΟΙ-ΝΑΖΙ-ΔΗΜΟΤΙΚΗ ΑΡΧΗ
ΟΛΑ ΤΑ ΚΑΘΑΡΜΑΤΑ ΔΟΥΛΕΥΟΥΝΕ ΜΑΖΙ
Παρέμβαση στο Δημοτικό Συμβούλιο Ελληνικού-Αργυρούπολης
Την Τετάρτη 21/11, πραγματοποιήθηκε παρέμβαση στο Δημοτικό Συμβούλιο του Δήμου Ελληνικού-Αργυρούπολης ως μια ακόμα απάντηση στην πρόσκληση από μεριάς του δημάρχου της εθνικιστικής, παραστρατιωτικής ομάδας «ΟΔΕΥΩ» στην παρέλαση της 28ης Οκτωβρίου. Στην παρέμβαση συμμετείχαμε περίπου 40 σύντροφοι-ισσες από τα Νότια και τα Ανατολικά, όπου πετάξαμε τρικάκια και διαβάσαμε κείμενο εντός και εκτός της αίθουσας του Δημοτικού Συμβουλίου. Η παράταξη του δημάρχου, μαζί με τον ίδιο τον δήμαρχο Γιάννη Κωνσταντάτο είχε αποχωρήσει από την αίθουσα λίγο πριν εμφανιστούμε, προφανώς επειδή προσπαθούν να υποβαθμίσουν το γεγονός και να το αφήσουν να ξεχαστεί μην έχοντας τίποτα να πουν ως δικαιολογία για αυτή τους τη συνεργασία. Παραταύτα είχαν φωνάξει εκ των προτέρων τους μπάτσους για προστασία. Παράλληλα πραγματοποιούνταν συγκέντρωση από δυνάμεις τις εξωκοινοβουλευτικής αριστεράς έξω από το χώρο του ΔΣ. Αφού ολοκληρώθηκε η παρέμβαση, αποχωρήσαμε με τη μορφή διαδήλωσης με πανό, τρικάκια και συνθήματα, συντονισμένα προς το μετρό Αργυρούπολης. Παραθέτουμε το κείμενο τις παρέμβασης, καθώς και ορισμένες φωτογραφίες.
Μερικά συνθήματα που φωνάχτηκαν:
Έφεδροι-ναζί-δημοτική αρχή, όλα τα καθάρματα δουλεύουνε μαζί
Ούτε στην Αργυρούπολη ούτε και πουθενά, τσακίστε τους φασίστες σε κάθε γειτονιά
Δήμαρχος φασίστας – υπάλληλος του Λάτση, για προστασία του ήρθανε κ οι μπάτσοι
Η εθνική ενότητα είναι μια παγίδα, οι προλετάριοι δεν έχουμε πατρίδα
Αντιφασίστριες-ες
Αναρχικοί-ες
από τα νότια και ανατολικά
Παρατίθεται το κείμενο που διαβάστηκε:
Ήρθαμε εδώ σήμερα, στο δημοτικό συμβούλιο για να ξεκαθαρίσουμε ορισμένα πράγματα στον δήμαρχο,
την δημοτική του παράταξη και όσους ακόμα τους υποστηρίζουν τις κινήσεις τους.
Δεν έχουμε αυταπάτες για τον ρόλο που παίζουν οι εθνικές γιορτές και συγκεκριμένα οι παρελάσεις στην
εξάπλωση του εθνικισμού στην κοινωνία όμως αυτό ξεπέρασε κάθε όριο. Στην μαθητική παρέλαση της
28ης Οκτωβρίου αντικρύσαμε έφεδρους στρατιωτικούς με πλήρη εξάρτυση να παρελαύνουν μαζί με τις
μαθήτριες και τους μαθητές. Η εικόνα από μόνη της ήταν προκλητική και σίγουρα προκάλεσε σύγχυση σε
πολλούς μαθητές και μαθήτριες. Παραλλαγές, πράσινοι μπερεδες και φούμο σε μια παρέλαση που
υποτίθεται γίνεται για να θυμoύνται οι κάτοικοι τον αγώνα ενάντια στον φασισμό και τον ναζισμό.
Ποιοι είναι όμως αυτοί; Τύποι με ανοιχτά εθνικιστικές και ρατσιστικές ιδέες, εθελοντές σφαγείς αμάχων
στην Βοσνία, χουντικά αποβράσματα, Χρυσαυγίτες. Σαν κάθε σωστή φασιστική παραστρατιωτική ομάδα
κάνει γυμνάσια με όπλα στον Υμηττό και κηρύττει ότι ο πόλεμος πλησιάζει και πρέπει όλοι να είμαστε
έτοιμοι. Συμμετέχουν σε κατάληψη στον Βοτανικό μόνο για Έλληνες και ξερνάνε σκοταδιστικό μίσος για
τους μετανάστες. Δεν είναι όμως μόνο αυτό. Έχουν φανερές σχέσεις με τον Ελληνικό Στρατό. Αποτελούν το
παρακλάδι του για τις βρωμικες δουλειές. Και βέβαια παρουσιάζονται ως καλά παιδιά στις ομάδες των
δήμων που συμμετέχουν σπέρνοντας το μίσος και την μισαλλοδοξία.
Αυτους τους τύπους επέλεξαν να φέρουν ο Κωνσταντάτος, ο Κρητικός και η παρέα τους που διοικεί αυτόν
τον δήμο. Οι οποίοι φυσικά, αντί να ζητήσουν συγνώμη, έτρεξαν να υποστηρίξουν την επιλογή τους
εξαπολύοντας χρυσαυγίτικου τύπου δηλώσεις περί εθνομηδενιστών.
Για εμάς είναι αδιάφορα τα κίνητρα αυτής της πρόσκλησης. Είναι ξεκάθαρο άλλωστε πως το successtory
του πασοκοθρεμμένου δήμαρχου περιλαμβάνει τα πάντα χωρίς αναστολές. Την δουλική σχέση προς το
μεγάλο κεφάλαιο και συγκεκριμένα τον Λάτση για το ξεπούλημα του αεροδρομίου και τη μετατροπή της
περιοχής σε κλειστή ζώνη μόνο για πλούσιους. Την εκμίσθωση Χρυσαυγιτών μπράβων στις υποτιθέμενες
συνελεύσεις γειτονιάς. Την προσπάθεια για δημιουργία ρατσιστικής επιτροπής κατοίκων που θα στρέψει
την τοπική κοινωνία ενάντια στους πρόσφυγες. Όλα τα σφάζει, όλα τα μαχαιρώνει ο δήμαρχος στην
προσπάθεια να εδραιωθεί στη θέση εξουσίας και να ανελιχθεί προς τα πάνω. Και τώρα σε μια εποχή
εθνικιστικής υστερίας βρήκε πάτημα να συνάψει νέες σχέσεις και να τροφοδοτήσει τα πιο σκοτεινά
ένστικτα της ελληνικής κοινωνίας ενώ παράλληλα απορροφάει τις ψήφους από την άκρα δεξιά. Είναι ένας
πολιτικάντης και είναι επικίνδυνος.
Κάνει πλάτες σε εθνικιστές και φασίστες. Κάνει πλάτες σε ρατσιστές που κυνηγάνε μετανάστες. Κάνει
πλάτες σε σώματα εφέδρων που ονειρεύονται ησυχία, τάξη, ασφάλεια και στρατιωτικές δικτατορίες
Και από τη μεριά τους του κάνουν πλάτη στα πολιτικά του σχέδια. Και θα τον υποστηρίξουν όταν και αν
χρειαστεί.
Δεν υπάρχει περίπτωση να αφήσουμε τέτοια περιστατικά να γίνουν κανονικότητα στην περιοχή μας. Δεν
πρόκειται να αφήσουμε σπιθαμή δημόσιου χώρου και λόγου σε όλα αυτά τα φασιστικά αποβράσματα. Από
τις παρελάσεις και τις εθνικιστικές δημόσιες εκδηλώσεις μέχρι κάθε φασιστικό σύνθημα θα είμαστε εκεί.
Όποια προβιά και αν φορέσει ο εθνικισμός, είτε είναι τελειωμένοι καραβανάδες, είτε είναι τάγματα
εφόδου, είτε είναι Χρυσαυγίτες δημοτικοί σύμβουλοι, είτε είναι μπράβοι, είτε κοστουμάτοι δημοτικοί
σύμβουλοι και πολιτικοί θα μας βρίσκουν μπροστά τους.
Ούτε να το σκεφτείτε ξανά λοιπόν, γιατί
ο κόσμος του αγώνα, της αυτοοργάνωσης και της αλληλεγγύης θα βρεθεί μπροστά σας.
Οι γειτονιές μας είναι και θα παραμεινουν ΑΝΤΙΦΑΣΙΣΤΙΚΕΣ